مهر | دین و اندیشه | یکشنبه، 04 دی 1401 - 09:54
استاد حوزه علمیه گفت: هر عمل مثبت و مفیدی که بر اساس عمل به دستور الهی باشد چه برای پروردگار و چه برای مخلوقات الهی صورت بپذیرد عبادت محسوب می‌شود.
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان استاد حوزه علمیه همزمان با ایام فاطمیه در حسینیه همدانی‌ها به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: هر عمل مثبت و مفیدی که بر اساس عمل به دستور الهی باشد چه برای پروردگار و چه برای مخلوقات الهی صورت بپذیرد عبادت محسوب می‌شود.
وی افزود: عبادت زحمتی است که خداوند برای انجام آن پاداش مقرر فرموده است و قرآن کریم می‌فرماید اعمال انسان عمل کننده را ضایع و تباه نمی‌کنیم، بدون اجر و پاداش نمی‌گذاریم، حتی اگر این عمل خدمت رسانی به یک حیوان درمانده و گرسنه باشد.
در این زمینه روایات و داستان‌های پندآموز بسیاری از سیره خوبان و بدان نقل شده است.
انصاریان با استناد به سوره توبه گفت: خداوند در سوره توبه می‌فرماید در زندگی چیزی از سختی و آسایش به انسان نمی‌رسد مگر آنکه خداوند در تقدیر افراد قرار داده باشد همچنین می‌فرماید آن کسی که این رقم را می‌زند همه‌کاره و مولای شما انسان‌ها است.
انسان‌های بسیاری در مواجهه با ابتلائات همواره بیان می‌کنند ما راضی به رضای الهی هستیم و این عادت بسیار زیبایی است.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: انسان اگر اعمال خیر خود را برای کسب رضای الهی انجام دهد این اعمال به قبولی نزدیک تر می‌شود و مزد و پاداش بیشتری دریافت می‌کند و قطعاً ظهور این مزد در دنیا بسیار گسترده‌تر می‌شود.
وی با اشاره به آیه ۲۱ سوره بقره گفت: بعد جالب این آیه این است که خداوند در این آیه تنها مردم مؤمن و مسلمان و یا افراد مقرب را مورد خطاب قرار نمی‌دهد بلکه همه انسان‌ها را مورد خطاب قرار می‌دهد و می‌فرماید ای مردم، بپرستید خدایی را که آفریننده شما و پیشینیان شماست، باشد که پارسا و منزّه شوید؛ اگر همین آیه را بخواهیم در ظرف زمان و مکان تعبیر کنیم خطاب پروردگار به ۸ میلیارد انسانی است که امروزه در اقصی نقاط جهان زندگی می‌کنند.
انصاریان ادامه داد: این آیه جنبه پاکسازی دارد، اندک هستند افرادی که کلام الهی را گوش کنند و عامل به آن باشند.
پروردگار با همین یک آیه حجت را بر ۸ میلیارد جمعیت جهان تمام کرد.
گاهی اوقات سکوت عبادت است و گاهی اوقات سخن گفتن عبادت محسوب می‌شود، گاهی اوقات نگاه کردن عبادت و بعضی مواقع نگاه نکردن عبادت به حساب می‌آید بنابراین سفره عبادت کردن گسترده و دریایی بی کران است اما با این حال تعداد عبادت کنندگان اندک هستند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه افعال بسیاری وجود دارد که انسان با انجام آن می‌تواند عبادت کند، عنوان کرد: پروردگار با این آیه می‌خواهد جامعه جهانی را پاک سازی کند تا درهای بهشت برای همه اهل دنیا باز باشد.
رب در این آیه به معنای مالک بوده و عالم هستی تنها یک مالک دارد و آن پروردگار است هر کسی که در این عالم ملکی دارد ملکیتش مجازی و ناپایدار است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پروردگار می‌توانست انسان را خلق نکند اما او را آفرید تا به رشد، کمال و کرامت برسد.
خداوند در روز قیامت خود پذیرای انسان‌های مؤمن در بهشت است و مهماندار بهشتیان حضرت حق خواهد بود.
پول پرستی، قدرت پرستی، مقام پرستی، بت پرستی و صندلی پرستی خلاف حکمت و فلسفه عبادت است.
آدمی به واسطه عبادت پروردگار می‌تواند ظاهر و باطن خود را از معصیت، فساد، تجاوز و....
پاک نگاه دارد.
لینک کوتاه خبر