آنچه از واژه «عبادت» به هنگام استعمال آن فهميده مىشود روزه، نماز و حج و ديگر عبادتهاى بدنى است كه انجام آنها احتياج به قصد قربت دارد و وجود امام صادق (ع) از اين حيث زينت بخش عبادت كنندگان مىباشد.
سبط ابن جوزى در «تذكره» مىنويسد: علماى سيره نويس گفتهاند او به سبب اشتغال به عبادت و پرستش خدا از رياستطلبى و دنيا خواهى منصرف بوده است .
ابنطلحه در «مطالب السؤل» مىنويسد: امام جعفر بن محمد عليهما السلام صاحب دانشهاى فراوان بود و عبادتهاى زياد انجام مىداد و ذكرها و وردهاى پى در پى مىخواند. او اوقات خويش را به انواع عبادات و نيايشها تقسيم مىكرد.
ابو نعيم اصفهانى در «حيلة الاولياء» مىنويسد: او به عبادت و پرستش خدا رو آورده و در برابر خدا خاضع و خاشع و از رياست رويگردان بود.
مالك بن انس مىگويد: جعفر بن محمد عليهما السلام در يكى از سه حال بود: حالت روزه، نماز و ذكر. او از عابدان بزرگ و زاهد سترگ بود كه از خدا خشيت دارند. يك سال در سفر حج با او همراه بودم، هنگامى كه پس از بستن احرام بر مركب خويش قرار گرفت، تا مىخواست لبيك گويد، صدايش مىبريد و نزديك مىشد كه از مركب پائين افتد.
مالك در ادامه سخنش مىگويد: با فضيلتتر از جعفر بن محمد از جهت دانش، عبادت و نيايش، هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و از خاطر احدى نگذشته است .
پس هيچ جاى تعجب نيست كه امام ابو عبدالله (ع) با فضيلتترين مردم باشد از جهت عبادت، زهد وتقوى ؛ زيرا حدود بندگى و عبادت هر كس بر پايه ميزان خداشناسى اوست و به مفاد آيه «انّما يخشى اللّه من عباده العلماءُ» ، امام صادق (ع) كه در مرحله بالائى از علم و عرفان به ساحت الهى بوده، حدود عبادت و بندگىاش نيز به همين تناسب بوده است .
اين بود عبادتهاى بدنى امام. اما عبادتهاى ديگر آن حضرت كه پر اثرتر و منشترتر بوده، يعنى عبادت نشر دانش، تعليم و تربيت و ارشاد و اصلاح جامعه، آنها هم بر احدى پنهان نيست و ما در فصل زندگى علمى امام، كوششهاى او را در زمينه تعليم و تربيت ،احسان و نيكوئى و عطوفت و مهربانى وسعى او را در گسترش خلقهاى والاى انسانى قلم زدهايم، كه مراجعه شود و در فصل سخنان برگزيده امام، باز به شمهاى از تلاشهاى آن حضرت درباره ترغيب و تشويق مردم به حركت در مسير راست زندگانى
و عمل به شريعت اسلامى و آراستگى به فضائل اخلاقى اشاره خواهيم كرد.
صفحاتى از زندگانى امام جعفر صادق (ع) ص 321 - 322
http://www.aviny.com/Occasion/Ahlebeit/ImamSadegh/Shahadat/86/Akhlagh-Sefat/Ebadat.aspx