مهر | فرهنگی و هنری | جمعه، 14 مرداد 1401 - 13:00
داریوش دالوند تهیه‌کننده انیمیشن سینمایی «ناسور» ضمن انتقاد از بی‌مهری‌هایی که به این اثر شد، عنوان کرد که این روند ما را از ساخت انیمیشن سینمایی امام علی(ع) در مرحله پیش‌تولید منصرف کرد.
داریوش دالوند تهیه‌کننده انیمیشن سینمایی «ناسور» از معدود تولیدات سینمایی مرتبط با حماسه عاشورا در گفتگو با خبرنگار مهر درباره بی‌مهری‌ها نسبت به این اثر سینمایی به کارگردانی برادرش کیانوش الوند گفت: بلاتشبیه می‌گویند بیشتر آثار پیکاسو، بعد از مرگش شناخته شدند!
کیانوش دالوند برای کارگردانی «ناسور» از جان مایه گذاشت و به جرأت درباره کیفیت آن ادعا می‌کنم و حتی حاضرم کل سینمای ایران را به چالش بکشم.
امسال ۸ سال از اکران عمومی «ناسور» می‌گذرد که با بی‌مهری مطلق تک‌تک بخش‌های دولتی مواجه شد.
وی ادامه داد: این انیمیشن به‌صورت صددرصد با بودجه بخش خصوصی و بدون حتی کوچک‌ترین وام دولتی ساخته شد تا ادای دینی به واقعه عاشورا باشد اما بخش دولتی در زمینه‌هایی مثل تبلیغات و یا استفاده از ظرفیت‌هایی مثل آموزش و پرورش برای بهتر دیده شدن این اثر، حاضر به کوچک‌ترین حمایت نشدند.
بدترین زمان اکران را همزمان با امتحانات مدارس برای این انیمیشن در نظر گرفتند و با همین رویکرد انگیزه ما را برای کار بعدی که می‌خواستیم با محوریت امام علی (ع) بسازیم، به‌طور کامل از بین بردند.
این کار تا نیمه‌های پیش‌تولید هم پیش رفته بود اما آن را متوقف کردیم.
آن زمان نزدیک به یک میلیارد و دویست میلیون تومان برای «ناسور» هزینه کردیم و وقتی هیچ بخشی از آن برنگشت، چگونه می‌توانستیم سراغ فیلم بعدی برویم؟
تنها ۱۲۰ میلیون تومان از رایت تلویزیونی به دست آوردیم و ۳۰ میلیون تومان هم از اکران عمومی؛ این ۱۵۰ میلیون تومان هم عملاً خرج کارهایی شد که خودمان برای تبلیغ فیلم کرده بودیم!
امروز با ۱۲ میلیارد تومان هم نمی‌توان انیمیشنی با کیفیت «ناسور» ساخت.
دالوند ادامه داد: ما سرمایه‌ای را وسط گذاشتیم و می‌خواستیم از بازگشت همین سرمایه و بدون هیچ چشم‌داشتی سراغ کارهای بعدی برویم اما متأسفانه به رغم شعاری که مدام می‌گویند «اینجا کشور امام حسین (ع) است» هیچ حمایتی از این فیلم نشد.
به دو دلیل از ساخت «ناسور» بسیار راضی هستم
وی با اشاره به دشواری‌های تأمین سرمایه برای تولید «ناسور» در عین حال تأکید کرد: به چند دلیل از ساخت این کار بسیار راضی هستم؛ اول اینکه ساخت این کار نذر خودم بود و باید آن را انجام می‌دادم.
از طرف دیگر توانستیم به بسیاری از مدیران دولتی ثابت کنیم که فقط شعار می‌دهند.
من این ادعا را دارم و حاضرم تمام فیلم‌های عاشورایی سینمای ایران را در یک مجموعه قرار دهیم تا رقابت کنند و داوری را هم به مردم واگذار کنیم، آن وقت خواهید دید که این اثر با بهترین فیلم‌های سینمای ایران در این حوزه، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
این ادعا را تنها درباره انیمیشن‌ها هم ندارم و درباره کل سینمای ایران آن را مطرح می‌کنم.
این تهیه‌کننده با اشاره به واکنش مخاطبان به «ناسور» در بازه اکران گفت: این فیلم صحنه‌هایی دارد که ما در میان مخاطبان، مورد سکته هم داشته‌ایم.
تا این اندازه فیلم اثرگذار و خوش ساخت است اما باور کنید هیچ حمایتی از این فیلم نشد.
همزمان با اکران فیلم ما، مدارس دانش‌آموزان را به تماشای فیلم‌های نامربوط به حوزه کودک که در حال اکران بودند، می‌بردند اما حاضر به حمایت از این اثر نشدند.
کار را به جایی رساندند که حتی دیگر انگیزه‌ای برای اعتراض و صحبت درباره این مسائل هم نداشتیم.
مخاطبان حاضر بودند بلیت نذری هم بخرند، اما سالن ندادند!
دالوند ادامه داد: در زمان اکران ما فکر می‌کردیم در یک کشور شیعی، فیلمی با موضوع عاشورا حتماً فروش خوبی خواهد کرد و حتی مردم به‌عنوان نذر می‌خواستند بلیت‌های فیلم را بخرند و پخش کنند، اما اساساً سینمایی در اختیار این فیلم قرار نگرفت!
هر چقدر هم برای استفاده از ظرفیت اکران‌های گروهی با نهادها و سازمان‌های مرتبط رایزنی کردیم، به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم.
وی افزود: صنف تهیه‌کنندگان به ویژه آقای ضیا هاشمی لطف کردند و در جشن «سپاس» از بنده به عنوان بهترین تهیه‌کننده حوزه انیمیشن تقدیر کردند، در همان مراسم هم به کنایه گفتم که بعد از عمل گوشم، صحبت کردن من هم دچار اختلال شد و همان زمان یکی از دوستان به شوخی به من گفت تو حالا می‌توانی یک مدیر دولتی بشوی، چون نه چیزی می‌شنوی و نه می‌توانی درست حرف بزنی!
به‌صراحت می‌گویم که هر آنچه مسئولان در این زمینه وعده می‌دهند و می‌گویند، تمامش شعار است.
این تهیه‌کننده انیمیشن با انتقاد از بی‌توجهی به سینمای کودک و از دست رفتن بزرگانی همچون کامبوزیا پرتوی، افزود: امثال ما به‌عنوان برادران دالوند بچه‌های این نسل از بزرگان سینما و حاصل زحمات آن‌ها هستیم.
نمایندگان این نسل همچنان هم در قید حیات هستند اما هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شود.
متأسفانه امثال کامبوزیا پرتوی و فرشته طائرپور را از دست دادیم اما همچنان بزرگانی هستند که آن‌ها را درنمی‌یابیم.
گویی مطلقاً کسی به‌دنبال کار فرهنگی نیست.
ما تأثیرگذاری «سینما» را دست کم گرفته‌ایم.
سینمای ایران جزو ۱۰ سینمای برتر دنیا به‌لحاظ تهیه‌کننده، کارگردان، بازیگر و دیگر عوامل است، اما سیاستگذاران ما از این ظرفیت استفاده نمی‌کنند.
«شهر آرزوها» در مسیر طراحی و تولید
داریوش دالوند درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود هم گفت: این روزها مشغول تولید یک انیمیشن سینمایی به نام «شهر آرزوها» هستیم که پروانه ساخت آن حدود یک سال پیش صادر شده بود.
همچنان مشغول مراحل آماده‌سازی این کار و طراحی کاراکترهای آن هستیم.
فرآیند تولید انیمیشن سینمایی معمولاً زمان‌بر است و حداقل به سه سال زمان نیاز دارد.
در این یک سال روی فیلمنامه و طراحی شخصیت‌ها کار کرده‌ایم اما هنوز به مرحله انیمه و متحرک‌سازی وارد نشده‌ایم و کاراکترها هم کامل نشده‌اند.
وی در پایان با اشاره به شرایط اقتصادی حاکم بر فرآیند تولید انیمیشن و افزایش هزینه‌های آن، عنوان کرد: سینمای ایران به وضع اسفناکی دچار شده است که حاصل بی‌مهری‌های بخش دولتی از یک سو و نبود امکان ریسک بالای سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی است.
آدم دلش می‌سوزد که با این میزان توانمندی بالقوه و بالفعل موجود در سینمای ایران که قابلیت تجاری‌سازی هم دارد، متأسفانه اوضاع سینماگران و عوامل تولید به نحو اسفناکی بد است.