مشرق | فرهنگی و هنری | چهارشنبه، 05 مرداد 1401 - 13:06
حبیب‌الله صادقی هنرمند مطرح عرصه نقاشی صبح امروز درگذشت. صادقی از مهم‌ترین هنرمندان انقلاب بود و نقشی تاثیرگذار بر جریان هنر متعهد کشور داشته است.
به گزارش مشرق، حبیب الله صادقی هنرمند پیشکسوت و مطرح هنرهای تجسمی صبح امروز ۵ مرداد ماه در آستانه ماه محرم از دنیا رفت.
حبیب‌الله صادقی از جمله نقاشانی بود که در زمینه هنر عاشورایی فعالیتی گسترده و تاثیرگذار داشت.
حتی نذر کرده بود تا هر سال در شب شام غریبان یک تابلو برای امام حسین(ع) نقاشی کند.
حبیب الله صادقی طراح، نقاش، گرافیست، کاریکاتوریست، منتقد در بسیاری از دانشگاه‌های هنر به تدریس پرداخته است.
او در سال ۱۳۸۴ به ریاست موزه هنرهای معاصر انتخاب شد.
با این همه او بیشتر به عنوان یکی از مهم‌ترین نقاشان انقلاب و دفاع مقدس شناخته می‌شد.
دغدغه اصلی او ماهیت هنر ملی، دینی، ایرانی و انقلابی بود.
حبیب الله صادقی سال ۱۳۷۹ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد و پس از آن به‌طور مستمر با این نهاد همکاری داشته‌است.
چند ماه پیش معاون امورهنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در موزه هنرهای معاصر فلسطین، از کارگاه نقاشی حبیب‌الله صادقی نقاش پیشکسوت کشورمان بازدید کرده بود.
تصاویری که نشان می‌داد صادقی تمام عمر خود در جستجوی بازنمایی هنر متعهد و در خور نام جمهوری اسلامی بوده است.
در ادامه چند نقاشی مهم عاشورایی حبیب‌الله صادقی را تماشا می‌کنید.
صادقی هم جهان نقاشی را به درستی می شناخت و هم ماهرانه هنری متعهد را پیش می‌کشید.
او از مهم ترین نقاشانی بود که توانست عاشورا به شکل عزتمندانه‌ای بازنمایی کند.
در نقاشی‌های عاشورایی وی امام حسین (ع) و یارانش در موضع قدرت و عزت هستند و این رویکرد امید بخش و انقلابی در تمام دوره‌های کاری صادقی مستتر است.
علاوه بر موضوعات متعهدانه و رویکرد نمادینی که در نقاشی‌های صادقی دیده می‌شود از منظری زیبایی‌شناسانه ترکیب‌بندی، رنگ و بازی با عناصر بصری هم به شکلی مدرن و نوگرایانه در نقاشی‌های صادقی دیده می‌شوند.
جدل بین نور و تاریکی هم در معنای نمادینش و هم در شکلی بصری و تجسمی جذابیتی معنا دار به آثار صادقی بخشیده است.
صادقی بیشتر از هر نقاشی به موضوعاتی چون کربلا و عاشورا پرداخت.
نوع نگاهش متفاوت از دیگر نقاشان هم روزگارش بود.
در نقاشی‌های صادقی گاهی نور چهره به سوی آسمان کشیده می‌شود که نشانه‌ی عروج ملکوتی امام و یارانش در صحرای کربلاست.