بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
موضوع: آیات کتاب آسمانی قرآن در رابطه با رویدادهای قیامت و معاد و گفتار و حال کافران و مُنکران قیامت و معاد.
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿۱﴾
نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه (۱)
وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿۲﴾
و هر گاه نشانه اى ببينند روى بگردانند و گويند سحرى دايم است (۲)
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿۳﴾
و به تكذيب دست زدند و هوسهاى خويش را دنبال كردند و [لى] هر كارى را [آخر] قرارى است (۳)
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿۴﴾
و قطعا از اخبار آنچه در آن مايه انزجار [از كفر] است به ايشان رسيد (۴)
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿۵﴾
حكمت بالغه [حق اين بود] ولى هشدارها سود نكرد (۵)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُكُرٍ ﴿۶﴾
پس از آنان روى برتاب روزى كه داعى [حق] به سوى امرى دهشتناك دعوت مى كند (۶)
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ ﴿۷﴾
در حالى كه ديدگان خود را فروهشته اند چون ملخهاى پراكنده از گورها[ى خود] برمى آيند (۷)
مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ ﴿۸﴾
به سرعت سوى آن دعوتگر مى شتابند كافران مى گويند امروز [چه] روز دشوارى است (۸)
منبع: سوره قمر ( سوره پنجاه و چهارم) کتاب آسمانی قرآن، جزء بیست و هفتم، آیات اول تا هشتم.