مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 09 خرداد 1401 - 10:53
یکی از القابی که در شأن امام رضا علیه السلام وارد شده لقب «رئوف» است. چنان‌چه امام جواد علیه السلام خطاب به پدر بزرگوارشان می‌فرمایند: «…السَّلَامُ عَلَی الْإِمَامِ الرَّءُوف …».
به گزارش خبرنگار مهر، در آستانه فرارسیدن دهه کرامت هستیم و روزهای آینده فضای کشور بیش از هر زمان دیگر عطر و بوی رضوی می‌گیرد.
یکی از القابی که در شأن امام رضا علیه السلام وارد شده لقب «رئوف» است.
چنان‌چه امام جواد علیه السلام خطاب به پدر بزرگوارشان می‌فرمایند: «…السَّلَامُ عَلَی الْإِمَامِ الرَّءُوف …» رئوف بودن صفتی است که با لطف، مهربانی و مهرورزی نسبت به دیگران گره خورده، و مرحوم علامه طباطبایی در این لقب امام رضا علیه السلام می‌فرمودند: «همه امامان معصوم علیهم السلام رئوف هستند، اما رأفت حضرت امام رضا علیه السلام ظاهر است.» و نیز می‌فرمودند: «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی علیه السلام می‌شود، مشاهده می‌کند که از در و دیوار حرم آن امام، رأفت می‌بارد.»
آنچه در ادامه خواهید دید، روایت حضرت آیت الله محمد تقی بهجت از جلوه‌هایی از رأفت و مهربانی امام رضا (ع) است:
آیت الله بهجت می‌گویند: «یکی از دوستان و از خویشان ما خودش برای بنده نقل کرد.
می‌گفت: «مهمان فلان آقا بودیم در مشهد، همیشه وارد بر او می‌شدیم.
پنجره را باز کرد و گنبد حضرت رضا علیه‌السلام را که دید سلام کرد.
من آنجا نشسته بودم، این حاجی خیلی خیّر و صالح بود.
اینجا ایستاده بود و سلام کرد، من جواب سلام [حضرت رضا علیه‌السلام] را شنیدم که به او [این حاجی] داده شد.
گفتم حاج آقا!
من [جواب سلام را] شنیدم.
گفت: خب به سلامتی!
تو استعدادت (استعداد معنوی) خوب بود که توانستی بشنوی، ایشان (اهل‌بیت) به همه جواب می‌گویند.
تو استعدادت قوی بود، خوب بود، و شنیدی.
[با این حرف] اصلاً خودش را از کرامت خارج کرد و گفت: ایشان (اهل‌بیت) به همه جواب می‌گویند».
بالاخره، مشهد محل شهادت و حضور [حضرت رضا علیه‌السلام] است.
میت و حی بودن در پیش‌گاه اینها فرقی ندارد.
[تفاوتی] در [حیات و ممات] اینها (اهل‌بیت) نیست، در غیر اینهاست.» (درس خارج فقه، کتاب الصلاة، ١٣٧٧/١٢/٠۴)