
به منظرگاه مدیریتی امام محمد جواد سلام الله علیه خوش آمدید.
به گزارش ایمنا، امام محمد تقی (ع)، به دلیل بخشندگی فوقالعاده و برآورده کننده نیازها مشهور به جوادالائمه (ع) یا بابالحوائج هستند. از این امام بزرگوار به عنوان ابن الرضا نیز یاد میشود و علت آن این است که بسیاری از هم معاصران ایشان را تنها پسر حضرت رضا (ع) میدانند. ایشان در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری چشم به جهان گشود. امام محمد تقی (ع) نهمین امام شیعیان و فرزند امام رضا (ع) هستند. امام جواد (ع) در ۳۰ ذیالقعده سال ۲۲۰ هجری قمری در سن ۲۵ سالگی وفات کردند. امام محمد تقی (ع)، کوتاهترین دوران زندگی را در میان سایر امامان شیعه به خود اختصاص دادند. این امام توسط همسر خود و با تحریک خلیفه جدید مسموم شد. آرامگاه ایشان در شهر کاظمین عراق، در جوار بارگاه امام موسی کاظم (ع) قرار دارد.
تصاویر متحرک سالروز میلاد حضرت امام محمد جواد سلام الله علیه
خلاصه متن:
ولادت امام جواد علیه السلام
عبدالله بن موسی عموی حضرت جواد(علیه السلام) که پیرمرد بزرگواری بود و در پیشانی اش آثار عبادت دیده می شد، به آنجا آمد و به امام جواد(علیه السلام) احترام فراوانی کرده و وسط پیشانی حضرت را بوسید.
امام جواد(ع) با شنیدن این پاسخ ناراحت شد و به عبدالله بن موسی فرمود: عمو جان از خدا بترس!
از خدا بترس!
امام جواد(ع) فرمود: از پدرم پرسیدند: مردی قبر زنی را نبش کرده و با او درآمیخته است، حکم این مرد فاجر چیست؟
امام جواد (ع) فرمود: بلی.
امام محمد تقی(علیه السلام) خود نیز گاهی به علم و دانشی که خداوند ارزانی اش داشته بود، اشاره کرده و می فرمود: «منم محمد فرزند رضا!
حضرت جوادالائمه علیه السلام، علم را دو قسمت کرده و می فرمود: علم و دانش دو نوع است: علمی که در وجود خود انسان ریشه دارد و علمی که از دیگران می شنود و یاد می گیرد.
5-کشف الغمه، ج 3، ص 193
6-معدن الجواهر، ابوالفتح کراجکی، کتابخانه مرتضویه، تهران، 1394 ق، ص
و این گونه است که حضرت مصداق عملی این آیه شریفه از قرآن کریم است که میفرماید «اَلَّذِینَ ینْفِقُونَ أَمْوٰالَهُمْ بِاللَّیلِ وَ اَلنَّهٰارِ سِرًّا وَ عَلاٰنِیةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاٰ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لاٰ هُمْ یحْزَنُونَ» (البقرة، 2/274)؛ «کسانی که اموال خود را در شب و رو ز، پنهان وآشکار، انفاق می کنند، آنها را در نزد پرو ردگارشان پاداشی است در خور مقامشان، و [درآخرت] نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهی خواهند داشت.»
پدر و مادر از جایگاه والایی برخوردار هستند به گونهای که قرآن کریم برای رعایت جایگاه، مقام و شأن ایشان دستورات تربیتی را ارائه نموده و میفرماید: وَ قَضیٰ رَبُّک أَلاّٰ تَعْبُدُوا إِلاّٰ إِیٰاهُ وَ بِالْوٰالِدَینِ إِحْسٰاناً إِمّٰا یبْلُغَنَّ عِنْدَک اَلْکبَرَ أَحَدُهُمٰا أَوْ کلاٰهُمٰا فَلاٰ تَقُلْ لَهُمٰا أُفٍّ وَ لاٰ تَنْهَرْهُمٰا وَ قُلْ لَهُمٰا قَوْلاً کرِیماً (الاسراء 17/23؛ «و پرو ردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید!
حضرت امام جواد(ع) در نامه ای به یک مرد مصیبت زده که از مصیبت از دست دادن فرزند غمگین بود چنین نگاشت«: أما علمت أن الله عز وجل یختار من مال المؤمن و من ولده أنفسه لیأجره علی ذلک؛ آیا نمی دانی که خداوند عز وجل از مال مؤمن و فرزندان او میگیرد تا و ی را بر این امر مأجور کند.»[10]
إن المعتصم دعا جماعة من و زرائه فقال اشهدوا لی علی محمد بن علی بن موسی زورا و اکتبوا أنه أراد أن یخرج!
ثم دعاه فقال: إنک أردت أن تخرج علی؟
فقال: «و الله ما فعلت شیئا من ذلک.» قال: إن فلاناً و فلانا شهدوا علیک فأحضروا فقالوا: نعم، هذه الکتب أخذناها من بعض غلمانک.
فقال المعتصم: یأبن رسول الله إنی تائب مما قلت، فادع ربک أن یسک نه.
فقال: «اللهم سکنه إنک تعلم أنهم أعداؤک و أعدائی فسکن»؛