رذائل اخلاقی
١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اِنَّ حُرمَةَ عِرض المُؤمِنِ كَحُرمَةِ دمِهِ و مالِهِ.
حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست.(لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٢٢٦)
٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
لاتَفَعَلْ ما یَشینُ العِرضَ والاِسم.
هیچوقت به كاری كه باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو میشود اقدام مكن. (فهرست غرر، ص ٢٤٢)
٣ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
اذا رَقَّ العِرضُ اُستُصعِبَ جَمْعُه!
وقتی آبرو ریخت و بیارزش شد دیگر جمعآوری و جبران آن دشوار خواهد بود! (اعلامالدین، ص ٣٠٣)
مهر | دین و اندیشه | جمعه، 15 فروردین 1404 - 12:12
آیتالله بهجت (ره) با تأکید بر اهمیت خواندن قرآن و ادعیه، زیارت اماکن متبرکه و علما، بر لزوم افزایش بصیرت و انس با عبادت تأکید میکنند.
خلاصه خبر
و برعکس، کثرت مجالست (همنشینی زیاد) با اهل غفلت، مزید (سبب افزایش) قساوت و تاریکی قلب و استیحاش (رمیدن و انس نگرفتن) از عبادت و زیارات است.
«جَالِسُوا مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اللَّهَ رُؤْیَتُهُ وَ یَزِیدُ فِی عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی الْآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ با کسانی نشست و برخاست کنید که برخورد و دیدن آنان شما را به یاد خدا آورد و گفتارشان موجب افزونی دانش شما و اعمال آنان موجب رغبت و تمایل شما به آخرت گردد» (برگرفته از فرمایش امام صادق علیهالسلام.