اصول دین نبوت
تسنیم | فرهنگی و هنری | پنجشنبه، 30 مرداد 1404 - 18:30
صادقی درباره راهبرد پیامبر اکرم در تعامل با اقلیت ها می گوید: سؤال اصلی این است که آیا پیامبر اکرم(ص) قصد حذف اقلیت ها را داشت؟ شواهد تاریخی نشان می دهد رویکرد ایشان زندگی مسالمت آمیز و اعطای حقوق بود.
خلاصه خبر
صادقی با استناد به آیه قرآن «من قُتل مظلوماً فقط جعلنا لولیه سلطانا» توضیح داد که مفهوم «سلطان» در اینجا میتواند به معنای حق فرد بر دیگری تعبیر شود و علاوه بر آن، حقوق شامل وظایف حاکمیت نسبت به افراد، کرامت انسانی، جان، مال، آزادیهای دینی و اجتماعی، حق مالکیت، اشتغال، امنیت و حق قضایی میشود.
وی توضیح داد که پیامبر تعامل گستردهای با یهودیان داشته و نامههایی به سران مسیحی فرستاده و برای مجوسان نیز حقوق اقلیت در شرایط ذمه برقرار کرده است.
این نشست با هدف بررسی سیره عملی پیامبر(ص) و تأکید بر حقوق اقلیتها در صدر اسلام، فرصتی برای پژوهشگران و علاقهمندان تاریخ و حقوق اسلامی فراهم کرد.
تسنیم | فرهنگی و هنری | جمعه، 31 مرداد 1404 - 09:13
در مسیر تکوین و تحقق رسالت، حضرت محمد (ص) که مظهر «رحمت خاصه» است، رحمت ویژه ای است که خداوند برای هدایت و رحمت جهانیان فرستاده است. به همین دلیل پیامبر(ص)، نور رحمت را از «منبع بی انتها» می گیرد و به خلق می تاباند.
خلاصه خبر
به گزارش خبرگزاری تسنیم: رحمت از صفات خداوند متعال است که در قرآن کریم بارها به آن اشاره شده است.
در مسیر تکوین و تحقق رسالت، آن حضرت که مظهر «رحمت خاصه» است، رحمت ویژهای است که خداوند برای هدایت و رحمت جهانیان به او عنایت فرموده است.
مفهوم رحمت در قرآن و سنت
رحمت الهی، جامع همه نعمتها و شفقت نسبت به مخلوقات است.
رحمت آن حضرت تنها محدود به مؤمنان نیست، بلکه شامل همه بشریت در طول قرنها است.
این نکته بسیار مهم است که پیامبر واسطهای است برای انتقال رحمت بیپایان خداوند به بندگان، و این رحمت در رفتار و کردار او به وضوح قابل مشاهده است.
زیرا آن حضرت که مظهر رحمت خاصه خداوند و آیینه جمال حق است، نور رحمت الهی در وجود ایشان به ظهور رسیده و از طریق آن به جهانیان تابیده است.
به تعبیر آیتالله بهجت (ره)، این نور از ذات پیامبر نیست، بلکه بازتابی از رحمت بیکران خداوند است.
تسنیم | فرهنگی و هنری | جمعه، 31 مرداد 1404 - 11:35
حجت الاسلام فخرآذر تأکید می کند که پیامبر تا آخرین لحظات مسئولیت رهبری جامعه را رها نکردند. حتی در شرایط بیماری، دستورات مهمی درباره سپاه اسامه و برخی امور حکومتی صادر فرمودند که نشان دهنده تعهد عمیق ایشان به عدالت اجتماعی و حفظ حقوق مردم بود.
خلاصه خبر
حجتالاسلام جعفر فخرآذر، پژوهشگر تاریخ تشیع، در گفتوگو با خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، به مناسبت سالروز رحلت پیامبر اکرم(ص)، به بررسی ابعاد مختلف این واقعه تاریخی در جهان اسلام پرداخت.
رحلت پیامبر نقطه عطفی در تاریخ اسلام بود که هم بعد عاطفی داشت و هم پیامدهای سیاسی و اجتماعی.
صبح روز 28 صفر، هنگامی که خبر رحلت پیامبر منتشر شد، جامعه مدینه دچار بهت و حیرت شد.
این پژوهشگر تاریخ اضافه میکند که حضرت علی (ع) در این روزهای سخت، علاوه بر رسیدگی به امور کفن و دفن، از حضرت زهرا (س) نیز حمایت کردند و رفتار ایشان ادامهدهنده سیره پیامبر در صبر، بردباری و حفظ وحدت بود.
وی در پایان تأکید کرد: امروز مسلمانان میتوانند از این واقعه درسهای مهمی بگیرند.
مُحمد بن عبدالله بن عبدالمطّلِب بن هاشم (عامالفیل–۱۱ق) پیامبر اکرم، از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی. معجزه اصلی او قرآن است.
حضرت محمد(ص) در جامعه مُشرک جزیرة العرب به دنیا آمد، اما از بتپرستی پرهیز میکرد. در چهلسالگی به پیامبری رسید و مهمترین پیامش دعوت به توحید بود. هدف از بعثتش را تکمیل فضایل اخلاقی معرفی کرد. مشرکان مکه سالها او و پیروانش را آزردند، ولی آنان از اسلام دست برنداشتند. حضرت محمد ۱۳ سال در مکه، مردم را به اسلام دعوت میکرد سپس به مدینه هجرت کرد و این هجرت، مبدأ تاریخ اسلامی شد.
با کوشش پیامبر(ص) تقریباً تمام شبهجزیره عربستان در زمان حیات او به اسلام گروید. در دورههای بعد، گسترش اسلام ادامه یافت و به تدریج اسلام دینی جهانی شد.
براساس حدیث ثقلین، پیامبر(ص) به مسلمانان سفارش کرد که پس از وی برای رهایی از گمراهی به قرآن و عترت او پناه ببرند و از آن دو جدا نشوند و در مناسبتهای گوناگون، از جمله در واقعه غدیر، امام علی(ع) را جانشین خویش معرفی کرد.
پیامبر در ۲۵ سالگی با خدیجه ازدواج کرد و حدود ۲۵ سال با او زندگی کرد. پس از وفات خدیجه، پیامبر با همسران دیگری ازدواج کرد. فرزندان پیامبر(ص) از خدیجه و ماریه بودند و همه آنها جز فاطمه(س) در زمان حیات او از دنیا رفتند.
مهر | دین و اندیشه | پنجشنبه، 22 خرداد 1404 - 09:11
پیوند واقعه با آیات تبلیغ و اکمال که پیشتر ذکر شد و نشاندهنده اهمیت حیاتی پیام غدیر در سطح رسالت و دین است و آن را از یک توصیه اخلاقی صرف متمایز میسازد.
خلاصه خبر
اهمیت این واقعه نه صرفاً در یک رویداد تاریخی، بلکه در دلالتهای عمیق اعتقادی و سیاسی آن بر تعیین سرنوشت رهبری امت پس از رحلت نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)، نهفته است.
پیامبر اعظم، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)، در حجةالوداع و در بازگشت از آن، به فرمان الهی، امیرالمؤمنین، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام)، را به عنوان مولی و ولی امر پس از خویش معرفی نمودند.
کلید فهم دلالت این حدیث، در تحلیل دقیق واژه مولی در سیاق کلام پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و قرائن حالیه و مقالیه واقعه غدیر است.
بالا بردن دست امیرالمؤمنین، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام)، توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و معرفی ایشان به جمع کثیر مسلمانان که عملی نمادین و تأکیدی بر جایگاه رفیع معرفی شده بود.
دعای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از معرفی حضرت علی (علیه السلام): اللهم والِ من والاه و عادِ من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.
تبریک و بیعت صحابه با امیرالمؤمنین، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام)، پس از واقعه، از جمله تبریک عمر بن خطاب که طبق برخی روایات گفت: هنیئاً لک یا علی بن ابی طالب اصبحت و أمسیت مولی کل مؤمن و مؤمنة.
این تبریک نشان میدهد که مخاطبین پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از واژه مولی معنای رهبر و ولی امر را فهمیدهاند و این جایگاه را به ایشان تبریک گفتهاند.
بنابراین، معنای مولی در این سیاق، به وضوح دلالت بر نصب الهی امیرالمؤمنین، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام)، به مقام ولایت عظمی و رهبری امت پس از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دارد و این نصب، امری فراتر از صرف دوستی یا محبت است.
غدیر در روایات اهلبیت (علیهم السلام) و سیره عملی ایشان: ائمه اطهار (علیهم السلام) در روایات متعدد، غدیر را عیدالله الاکبر، اشرف الأعیاد و یوم اکمال الدین معرفی نمودهاند.
معنای لغوی غدیر:
از مجموع معانی مختلفی که در فرهنگ های عربی برای غدیر ذکر کرده اند می توان تعریف زیر را به دست آورد: غدیر، آبگیر و محل پست طبیعی زمین است که آب باران یا سیل در آن جمع می شود و معمولاً آب آن تا فصل گرما نمی ماند.
جمع کلمه ی غدیر به ۴ صورت می آید: غُدر، غُدًر، أغدرُه، غُدَران. درباره ی علت نام گذاری«آبگیر» به «غدیر» که صفت مشبهه است، به دو جهت ذکر کرده اند :
۱٫ به معنای اسم مفعول از «مُغادَرَه؛ رفتن و باقی گذاشتن» و منظور آن است که سیل، آبگیر را پر می کند و آن را با آبش رها می کند و می رود.
۲٫ به معنای اسم فاعل از «غَدْر؛ حیله و مکر» حیله گر. منظور آن است که آبگیر با آب فراوانی که دارد، هنگام شدت احتیاج، آبش تمام می شود. ۱
تسنیم | فرهنگی و هنری | دوشنبه، 19 خرداد 1404 - 07:30
روایت ابن مغازلی گویای آن است که خلافت علی علیه السلام در کلام نبوی، نه صرفاً یک موضوع سیاسی، بلکه حقیقتی الهی و تعیین شده از سوی خداوند است؛ به گونه ای که مخالفت با آن، به مثابه مخالفت با اصل ایمان و حقانیت نبوت شمرده شده است.
خلاصه خبر
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب مَناقِبُ الإمام عَلِيّ بْن أبی طالب علیهالسلام مشهور به مَناقب ابن مغازلی، یکی از مهمترین منابع روایی اهل سنّت در فضایل امام علی علیهالسلام است.
این اثر توسط ابن مغازلی شافعی، از علمای اهل سنت قرن پنجم هجری، تألیف شده است.
کتاب مناقب مجموعهای است از روایات و احادیث مربوط به فضائل، مناقب، ویژگیها، جایگاه معنوی و کرامات امیرالمؤمنین علی علیهالسلام.
به عنوان مونه وی در روایتی با اسنادش، از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل میکند:
نقل چنین حدیثی از سوی یک عالم اهل سنت، که خود را ملتزم به سنت پیامبر میداند و در عین حال از محبان اهلبیت علیهمالسلام نیز به شمار میرود، نشاندهنده آن است که سخن درباره ولایت و خلافت امیرالمؤمنین علیهالسلام تنها محدود به منابع شیعه نیست، بلکه در متون معتبر اهل سنت نیز بازتاب یافته است.
مهر | دین و اندیشه | جمعه، 16 خرداد 1404 - 14:18
بنیاد بین المللی غدیر نخستین سمینار بررسی ابعاد نظری امام خمینی (ره) پیرامون مسئله غدیر، ولایت، ولایت فقیه را برگزار کرد.
خلاصه خبر
نیاز به مسئله مهدویت و موعود مبارکی که همه دنیا و ستمدیدگان چشم به راه و به دنبال ظهور آن حضرت هستند هر روز بیش از پیش احساس میشود و همه اینها از برکات انقلاب اسلامی است و انقلاب اسلامی از برکات وجود مبارک امام راحل (ره) است.
یعنی مساله گو نبودند، حضرت امام روی این حساسیت داشتند که شأن انبیا و به تبع آن روحانیت فقط مساله گویی نیست، انبیا از جانب خدا برای بشر طرح زندگی را آورده بودند و سبک زندگی را ارائه کردند و برای پیاده کردن آن طرح که سعادت بشر در اجرای آن است مبارزه کردند.
در سلسله جلیله انبیا تنها به تعدادی به اندازه عدد انگشتان دست موفق به تشکیل حکومت شدند از جمله حضرت سلیمان، حضرت داود، حضرت ابراهیم در یک مقطعی، حضرت موسی در یک مقطعی بودند و هیچ کدام از اینها هم حاکمیت مطلق جهانی پیدا نکردند و هر کدام در یک بخشی حکومت تشکیل دادند تا رسید به خاتم انبیا محمد مصطفی (ص) که پروردگار متعال درباره نبی مکرم اسلام حکومت ظاهری را کافی ندانست و ولایت مطلقهای که ما میگوئیم ریشه قرآنی دارد فَلَا وَ رَبِّکَ لَا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ.
دبیر کل بنیاد بین المللی غدیر در ادامه افزود: امامت عهد الله است، عهدی که از جانب خداست، امامت شأن ربوبیت خداست مظهر ربوبیت رب العالمین است، مدیریت عرشی است و چون مدیریت عرشی باید رنگ خدا داشته باشد لذا نصب امام به عهده کسی جز خدا نیست چون امام، هادی است و حکومتش هم مبنایش بر هدایت است فقط به قدرت رسیدن نیست و آمده که دلها ر ا به خدا وصل کند.
در ادامه حجت اسلام سید مصطفی میرلوحی، سید ناصرالدین نوری زاده، حسین زاده، غلامعلی افروز، علیرضا امینی، محسن رفیقدوست و تعدادی از اساتید حوزه و دانشگاه با بیان ویژگیهای غدیر از منظر امام خمینی (ره) به ایراد سخنرانی پرداختند و در خاتمه نیز موشن گرافی تولید شده بنیاد بین المللی غدیر با محتوای فرمایشات احیاگر غدیر در عصر معاصر حضرت امام خمینی (ره) درباره غدیر و حکومت اسلامی و ضرورت تبعیت از ولایت به عنوان تنها راه رستگاری و سعادت به نمایش در آمد.
تسنیم | فرهنگی و هنری | پنجشنبه، 15 خرداد 1404 - 09:53
اسلام، برده را با ارباب یکسان دید، فقیر را با ثروتمند، سیاه پوست را با سفیدپوست برابر دانست، و پیامبر خود، اولین الگوی عملی در اجرای این عدالت بود. تا وقتی تفاخر قومی، زبانی، نژادی و حزبی در دل ماست، هنوز راه زیادی تا اسلام واقعی در پیش داریم.
خلاصه خبر
«أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ رَبَّكُمْ وَاحِدٌ وَ إِنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ كُلُّكُمْ لِآدَمَ وَ آدَمُ مِنْ تُرَابٍ- إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ وَ لَيْسَ لِعَرَبِيٍّ عَلَى عَجَمِيٍّ فَضْلٌ إِلَّا بِالتَّقْوَى.» یعنی «ای مردم؛ پروردگار شما یکی است و پدر شما یکی است.
پیامبر، بزرگترین تفاخرهای قومی آن زمان، بهویژه تفاخر عرب بر عجم را باطل اعلام کرد و تنها ملاک برتری را تقوا دانست.
در مکتب او، بلال حبشی با حُذیفه برابر است، مگر به تقوا.
پیامبر اسلام در لحظهای که امت را برای آخرینبار به اصول دین فرا میخواند، نژادپرستی را صراحتاً نفی کرد، تا این آموزه در قلب امت ثبت شود و هیچکس نتواند آن را نادیده بگیرد.
او نهتنها با بیان، بلکه با رفتار خود نیز نشان داد که ارزش انسانها به تقربشان به خداوند است، نه رنگ پوست یا زبان یا اصالت قومیشان.
تا وقتی تفاخر قومی، زبانی، نژادی و حزبی در دل ماست، هنوز راه زیادی تا اسلام واقعی در پیش داریم.