اصول دین امامت
علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی(ع)
پایگاه بصیرت
بصیرت-اشاره،،،،حضرت مولی الموحدین علی بن ابیطالب(ع) می‌فرمود چنانچه از من بپرسید، قادرم آنچه را که امروز تا قیامت واقع می‌شود پاسخ دهم. و نیز آن حضرت دست به سینه‌اش می‌نهاد و می‌فرمود: در این جا علوم فراوانی نهفته است که اگر افراد لایقی می‌یافتم، به آنها تعلیم می‌کردم. این دو سخن این حقیقت را می‌نمایاند که مولای متقیان(ع) کوه رفیع و بلندی بود که سیل دانش‌ها از آن سرازیر می‌شد. این علوم، به صورت "موروثی" از پیامبر اکرم(ص) به آن حضرت منتقل شده بود. اگرچه سرچشمه علم موروثی خداوند متعال است، لکن موضوع مهم "علم لدنی" به دریافت علوم فقط از ذات حضرت احدیت تصریح دارد و این از مقامات والای امیرالمؤمنین(ع) بود. اولین مشخصه علم لدنی این است که اسرار غیبی بین پیامبر(ص) و امامان(ع) و حضرت پروردگار می‌باشد. موضوعات این اسرار گسترده است که برخی به صورت آنچه در قرآن کریم و در مواجهه حضرت خضر(ع) و حضرت موسی(ع) متجلی گردید، و بعضی به صورت پیشگویی‌های پیامبر و ائمه و از جمله پیشگویی‌های حضرت علی(ع)، و بخش مهمی از آن نیز علومی است درباره هستی و خلقت و معارف دین.
«عقل»و«دین»چه نسبتی با هم دارند؟آیا این عقیده درست است که دین باید در جایی حضور داشته باشد که عقل از حضور در آن ناتوان است؟آیا می توان پذیرفت که عقل و دین ذاتا دو مقوله ناسازگارند؟یا اینکه باید به همراهی و سازگاری عقل و دین و اینکه یکی دیگری را کامل می کند قائل شویم؟آیا شق دیگری هم متصور است؟
در غرب مسیحی نزاع میان عقل و دین دیرینه تر و عادی تر از آن است که علاقه و حتی توجه کسی را برانگیزد.مسیحیان از همان آغاز با مستقلات عقلی سر سازگاری نداشته اند و حتی در بعضی از فقرات کتاب مقدس،عقل همان شجره ممنوعه و ابزار فریبکاری شیطان دانسته شده است.اما در اسلام و علی الخصوص نزد شیعیان که در مکتب خرد گرای اهل بیت(ع)پرورش یافته اند،تعارض عقل و دین هیچ مجالی برای طرح نمی یابد.