اصول دین. توحید
آن اقتدار خلقت از آن توست خدایا
وين التزام نعمت نياز ماست خدایا
آن بيكران خلقت از آن توست خدایا
وين درياي نعمت براي ماست خدایا
"ذکری که فواید زیادی دارد از جمله گمشده را پیدا می نماید: اَصبَحتُ فی اَمانَ الله و اَمسَیتُ فی جِوارَکُم به معنی روز را در امان تو طی می کنم و شب را در کنار تو طی می کنم مثل اینکه حضرت آیت الله بهجت آنرا یاد داده است و مجرب است. امید است همه ما از گمشدگی ولایت امام زمانمان و محرومیت از ولایت و هدایت خداوند و حضرت حجة بن الحسن عسکری به در ائین و فکر می کنم این ذکر همه مان را کمک نماید."
هستیم عاشق رهنمودهایِ كوی ولایت خداوند
چون هستیم گرفتارِ معمّاي فکر عنایات خداوند
هر کس که باشد در عالم شيدایِ الطاف خداوند
هست زِ دوستي محو محبتهایِ توجهات خداوند
خلایق با تو رمز و رازی دارند ای خدا
با نور محبتت راز و نيازی دارند ای خدا
تا اعلای علیین سّر نمازی دارند ای خدا
خلایق با تپش قلب خود با تو ندائی دارند ای خدا
دعای اسم اعظم خداوند مشتمل بر پنج آیه از قرآن مجید است که در آن لفظ «اَللَّهُ لا اِلهَ إلاَّ هُوَ» به کار رفته و به اعتقاد بسیاری از بزرگان، این لفظ همان اسم اعظم خداوند است. در اسلام و آنچه بیش از همه در جهان به کار رفته نام «الله» است که در حقیقت بیشترین نام از خداوند در مصحف شریف قرآن نیز همین «الله» می باشد و اسامی دیگر برای صفات خداوند به کار رفته است.
دعای متناسب سوره انشقاق کتاب قرآن
اعوذبالله من اشیطان رجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنان نما که همواره نگرشها و نیّات و گفتارها و رفتارها و ارادهها و احوالات انسانها به منزهی و نور و علم و حکمت و کمالات توانائیهای لایتناهی الهیّت به احسن التقویم تاریخ و به احسن الخالقین میزان باشد و همه خلقتها همیشه به تعالی مطیع خودت و حجتهای معصومت بخصوص حضرت ولیعصر صاحب الزمان قائم آل محمد سلام الله علیهم باشند.
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنان نما تا انسانها به تعالی با نظریات و رهنمودهایت آشنا شوند تا به تعالی بتوانند اندیشه و نیّات و گفتار و رفتارشان را با نظر صاحب و مالک و هدایتگرِ نیکو و منزه شان، خداوند بزرگ و مهربان تطبیق و میزان نمایند.
پروردگارا! سوگند به شب چون به پایان رسد و سوگند به روز چون جلوه گر شود و سوگند به جلال و عظمتِ علم خالق نر و ماده، که همه انسانها به منزهی و نور و دانائی علم و حکمتِ هدایتِ خداوند و به رشد و محافظت و آمرزش و شفاعت و سلامت و عافیت از ناحیه خالق و مدیر و مدبر و صاحب و مالک خود، بسیار نیازمند هستند، پس تو ای خداوند بزرگ و صمد و ای خداوند حکیم و علیم و غدیر و ای مهربانترین مهربانان و ای خالق هستی، چنان نما که انسانها، آنچنان باشند که به تعالی ویژگیهای رشد و کمالات و منزهی احسن التقویم و احسن الخالقینی میزان باشند .
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به توان صفات و قدرت و کمالات الاهیّت چنان نما که انسانها آنچنان شایسته شوند که کفر نورزند و رذالتهای استکباری و طمعکاری و حرص و حسد و جهل و نادانی و رذالتهای دیگر و عیب و نقصهای مختلف نداشته باشند.
پروردگارا! به الطاف عمیمت، سوگند به معارج و تمام برنامه های عالی آفرینشت چنان نما که انسانها به رُشدُ و آگاهی برسند تا به تعالی و کمالات مطابق صراط مستقیمِ دینِ خداوند زندگی نمایند و به الطاف و کمالاتت به شایستگی بندگی خداوند نمایند و به تعالی اطاعت حجتهای معصومت سلام الله علیهم بخصوص اطاعت قائم آل محمد سلام الله علیه نمایند و به کمالات، یاری قائم آل محمد و حجتهای معصومت سلام الله علیهم دهند.
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
پس اگر [منافقان] از حق روی گرداندند، بگو: خدا مرا بس است، هیچ معبودی جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.
[9–129] (مشاهده آیه در سوره)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ «129»
پس اگر (از سخنان خداوند) روى گردان شدند، بگو: خداوند مرا كافى است، هيچ معبودى جز او نيست، تنها بر او توكّل كرده‌ام و او پروردگار عرش بزرگ است.
نکته ها
در آيه‌ى قبل، سخن از رأفت ودلسوزى پيامبر بود، در اين آيه مى‌فرمايد: مبادا كسى خيال كند كه سوز، تلاش و رأفت آن حضرت به مردم به خاطر نيازِ به مردم بوده است، زيرا اگر
جلد 3 - صفحه 530
همه‌ى مردم از او اعراض كنند، خدا با اوست. همان‌گونه كه اگر همه‌ى مردم رو به خورشيد كنند يا پشت به آن، هيچ اثرى در خورشيد ندارد.
امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از «عرش عظيم»، «مُلك عظيم» است. «1»
خدايى كه نظام عظيم هستى را حفظ وتدبير مى‌كند، انسان كوچكى را نيز مى‌تواند تحت الطاف خويش نگهدارى كند.
معانی کلمات آیه
استجيبوا: اجابت و استجابت ، هر دو به معنى قبول و اطاعت است.
يحييكم: حى: زنده. احياء: زنده كردن. منظور از آن در آيه ، حيات ايمانى است.
يحول: حول: تغير و انفصال. «يحول»: فاصله قرار مىدهد و حائل ايجاد مى‌كند.
تحشرون: حشر: جمع كردن .«تحشرون»: جمع كرده مىشويد.[۱]
نزول
محمد بن یعقوب كلینى بعد از هشت واسطه از ابوالربیع الشامى روایت كند كه گفته است از امام صادق علیه‌السلام درباره این آیة سؤال كردم، فرمود: درباره ولایت امام على علیه‌السلام نازل شده است.[۲]
از امام محمدباقر علیه‌السلام نیز روایت و نقل گردیده كه این آیه درباره ولایت على بن ابى‌طالب نازل گردیده است[۳] چنان كه ابوالجارود نیز آن را از امام پنجم روایت و نقل نموده است[۴].[۵]