خالق توان نوشتن را، جان می دهد
زبان را به تشكّر، باز می نمايد
با همۀ جود، بودن را معنا می دهد
گره از درماندگان، باز می نماید
جهلِ عقل را، خالق پاك می نماید
نور عشق خود را به دل، او راه می نمايد
چشمان به آئينۀ دین، چون روشن می نمايد
گمراهان را به آئين دین، راه می نمايد
می گردم همۀ عمر به دور حکمت خالق
او مرا به صراط المستقیم خود راه می نماید
عشق می جوشد از الطاف محبّت خالق
چون مارا به وصال عشقش مشتاق می نماید
گل افشان گل محمدی