بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره مرسلات کتاب قرآن
(خداوند مالک و روشنگر و هدایتگر دینِ انسانها می باشد)
- سوره ۷۷: المرسلات - جزء ۲۹ - ترجمه مکارم شیرازی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾ سوگند به فرشتگاني كه پي درپي فرستاده ميشوند. (۱)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾ و آنها كه همچون تند باد حركت ميكنند. (۲)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾ و سوگند به آنها كه (ابرها را) ميگسترانند، و منتشر ميسازند. (۳)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾ و آنها كه جدا ميكنند. (۴)
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ و سوگند به آنها كه آيات بيدار كننده (الهي) را به (انبياء) القا مينمايند. (۵)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ براي اتمام حجت، يا انذار! (۶)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾ كه آنچه به شما (درباره قيامت) وعده داده ميشود به وقوع ميپيوندد. (۷)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾ در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند، (۸)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾ و (كواكب) آسمان از هم بشكافند، (۹)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾ و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند. (۱۰)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾ و در آن هنگام كه براي پيامبران (به منظور اداء شهادت) تعيين وقت شود. (۱۱)
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾ اين امر براي چه روزي به تاءخير افتاده ؟ (۱۲)
لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾ براي روز جدائي (حق از باطل). (۱۳)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾ تو چه ميداني روز جدائي چيست ؟ (۱۴)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۵﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۱۵)
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۶﴾ آيا ما اقوام (مجرم) نخستين را هلاك نكرديم ؟ (۱۶)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ﴿۱۷﴾ سپس آخرين را به دنبال آنها ميفرستيم. (۱۷)
كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿۱۸﴾ (آري) اينگونه با مجرمان رفتار ميكنيم. (۱۸)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۹﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۱۹)
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ﴿۲۰﴾ آيا شما را از آبي پست و ناچيز نيافريديم ؟ (۲۰)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ﴿۲۱﴾ سپس آن را در قرارگاهي محفوظ و آماده قرار داديم. (۲۱)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿۲۲﴾ تا مدتي معين. (۲۲)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿۲۳﴾ ما قدرت بر اين كار داشتيم پس ما قدرتمند خوبي هستيم (و امر معاد براي ما سهل است) (۲۳)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۴﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۲۴)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ﴿۲۵﴾ آيا زمين را مركز اجتماع انسانها قرار نداديم ؟ (۲۵)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿۲۶﴾ هم در حال حياتشان و هم مرگشان. (۲۶)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿۲۷﴾ و در آن كوههاي استوار و بلند قرار داديم، و آبي گوارا به شما نوشانديم. (۲۷)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۸﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۲۸)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۲۹﴾ (و در آن روز به آنها گفته ميشود) بيدرنگ برويد به سوي همان چيزي كه پيوسته آنرا انكار ميكرديد! (۲۹)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿۳۰﴾ برويد به سوي سايه سه شاخه (دودهاي خفقان بار آتش!). (۳۰)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ﴿۳۱﴾ سايه اي كه نه آرام بخش است، و نه از شعله هاي آتش جلوگيري ميكند! (۳۱)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ﴿۳۲﴾ جرقه هائي از خود پرتاب ميكند مانند يك كاخ! (۳۲)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿۳۳﴾ گوئي (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد رنگي هستند (كه به هر سو پراكنده ميشوند). (۳۳)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۴﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۳۴)
هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ﴿۳۵﴾ امروز روزي است كه سخن نميگويند (و قادر بر دفاع از خويش نيستند). (۳۵)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ﴿۳۶﴾ و به آنها اجازه داده نميشود كه عذر خواهي كنند. (۳۶)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۷﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۳۷)
هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿۳۸﴾ امروز همان روز جدائي (حق از باطل) است كه شما و پيشينيان را در آن جمع كرده ايم. (۳۸)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿۳۹﴾ اگر چاره اي در برابر من (براي فرار از چنگال مجازات) داريد انجام دهيد. (۳۹)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۰﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۰)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿۴۱﴾ افراد با تقوي در سايه هاي (درختان بهشتي) و در ميان چشمه ها قرار دارند. (۴۱)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۴۲﴾ و ميوه هائي از آنچه مايل باشند. (۴۲)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾ بخوريد و بنوشيد گوارا، اينها در برابر اعمالي است كه انجام ميداديد. (۴۳)
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۴۴﴾ ما اينگونه نيكوكاران را جزا ميدهيم. (۴۴)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۵﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۵)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ﴿۴۶﴾ (در مقابل، به مجرمان گفته ميشود) بخوريد و بهره گيريد در اين مدت كم ( ولي بدانيد عذاب الهي در انتظار شما است) چرا كه شما مجرميد. (۴۶)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۷﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۷)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ﴿۴۸﴾ و هنگامي كه به آنها گفته شود ركوع كنيد ركوع نميكنند. (۴۸)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۹﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۹)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۰﴾ (اگر آنها به اين قرآن ايمان نميآورند) پس به كدام سخن بعد از آن ايمان ميآورند. (۵۰)
- اطلاعات عمومي سوره مرسلات:
77 ـ مرسلات ـ مكي ـ 50 آيه ـ 181 كلمه ـ 816 حرف
(معني): فرستاده شده ها.
(علت نامگذاري): اولين آيه سوره مي باشد كه خداوند به مرسلات كه فرشتگاني هستند كه پي در پي به پيامبران وحي مي آوردند يا تند بادهايي كه فرستاده مي شود سوگند ياد كرده است. آشنايي با سوره هاي قرآن – ص 107 – جعفر شيخ الاسلامي.
(مأخذ نامگذاري): سوره مرسلات به معني فرستاده شدگان(منظور ملائكه يا بادها است)مأخذ نامگذاري آيه اول سوره است. دانستنيهاي قرآن – ص 182 – مصطفي اسرار.
(نامهاي ديگر): العرف.
(ترتيب نزول و جمع آوري سوره مرسلات):
به ترتيب جمع آوري، هفتاد و هفتمين سوره است.
به ترتيب نزول، سي و دومين سوره است كه بعد از سوره «همزه» و قبل از سوره «ق» نازل شده است.
(ترتيب آغاز و پايان سوره مرسلات):
آغاز:«وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً».
پايان:«فًبِاَيِّ حَديثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ». آشنايي با سوره هاي قرآن – ص 107 – جعفر شيخ الاسلامي.
برخی پرسشها و پاسخهای قرآنی سوره مرسلات کتاب قرآن
- دو ویژگی سوره مرسلات را بنویسید؟
1ـ جزء سوره هايي است كه يكجا نازل شده است.
2ـ جزء سوره هايي است كه با سوگند آغاز شده اند. آشنايي با سوره هاي قرآن – ص 18 / 21 – جعفر شيخ الاسلامي.
2ـ مرسلات يعني چه؟ مرسلات جمع مرسل به معناي فرستاده شدگان است.
3ـ نام ديگر سوره مرسلات چييست؟ سوره عرف يا عرفان(شناخت يا كار نيك). پرسش و پاسخ هايي در شناخت تاريخ و علوم قرآني – ص 113 – دكتر مجيد معارف.
4- محتواي سوره مرسلات در رابطه با چه موضوعاتی می باشد؟
1- بعد از ذكر چند سوگند از قيامت و حوادث سنگين و سخت رستاخيز خبر مي دهد.
2- علايم بروز قيامت و توصيف محشر.
3- تكرار ده بار آيه«وَيُلْ يَؤْمَئذٍ لِلْمُكَذِّبينَ»(واي در آن روز بر تكذيب كنندگان)و هر دفعه ذكر مطلب تازه.
4- صحنه هايي از دنيا و آخرت و حقايق هستي.
5- سرگذشت غم انگيز اقوام گنهكار پيشين.
6- ويژگيهاي آفرينش انسان.
7- مواهب الهي در زمين.
8- ذكر گوشه اي از نعمتهاي بهشتي براي پرهيزگاران كه انذار را با بشارت و تهديد را با تشويق بياميزند. آشنايي با سوره هاي قرآن – ص 107 – جعفر شيخ الاسلامي.
9- بيشترين مطلبي كه در اين سوره طرح شده است مسائل مربوط به قيامت مي باشد. دانستنيهاي قرآن – ص 62 – مصطفي اسرار.
- پیامها و راهبردها و راهکارهای نظریات قرآنی شرحی بر انشراح سوره مرسلات کتاب قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
نظریات و رهنمودهای آیات اول تا ششم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ" وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾ سوگند به فرشتگاني كه پي درپي فرستاده ميشوند. (۱) فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾ و آنها كه همچون تند باد حركت ميكنند. (۲) وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾ و سوگند به آنها كه (ابرها را) ميگسترانند، و منتشر ميسازند. (۳) فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾ و آنها كه جدا ميكنند. (۴) فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ و سوگند به آنها كه آيات بيدار كننده (الهي) را به (انبياء) القا مينمايند. (۵) عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ براي اتمام حجت، يا انذار! (۶))"، دلالت دارد بر اینکه 1- آیه اول و ششم سوره مرسلات گواه این نظریه هست که 1- فرشتگان مأموریتهای مختلف در آسمان و زمین و جهان دارند. 2- خداوند برای بیان حقایق به حقانیّت آفریدههایش سوگند یاد نموده است. 3- فرشتگان دارای کارهای فوق می باشند: 1- برخی از فرشتگان پی در پی برای انجام ماموریتها نقش آفرینی و بندگی خداوند و انجام وظائفِ می نمایند و خواستهای خداوند را محقق می نمایند. 2- از نظر سرعت حرکت تعدادی از فرشتگان مانند باد ماموریتهایشان را انجام می دهند. 3- برخی از فرشتگان مأموریت دارند كه گسترانیدن و انتشار دارند. 4- برخی از فرشتگان مأموریت دارند كه جدا نمودن دارند. 5- برخی فرشتگان مأموریت القائات ذکر برای اتمام حجت و بیداری دارند. 6- بعضی ماموریتها برای ابرها و برخی مأموریتها مخصوص انبیاء و معصومین سلام الله علیهم می باشد. 7- خداوند آیات اول تا ششم مرسلات را برای بیان واقعۀ قیامت برای اطمینان انسانها و تذکر برای اتمام حجت به آنها نازل نموده است تا از روی دوستداری هم عظمت و تعالی آفرینش مخلوقات از روی نظام هدفمند را نشان دهد و هم انسانها را به جدی بودن واقعۀ قیامت آگاه نماید تا اعمالشان و افکار و نیّات و نگرشهایشان را بر اساس صراط مستقیم دین خالق هستی بخش و حجتهای معصوم خداوند، حضرت محمد سلام الله علیه و حضرت زهرا سلام الله علیها و دوازده امام میزان نمایند. 8- موضوع آیات اول تا ششم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با چگونگی مأموریتهای فرشتگان از مخلوقات غیر انسانی می باشد که خالق هستی بخش، مالک همه مخلوقات آنها را آفریده است و فرشتگان مأموریتهای خداوند را انجام می دهند و به علوم نظام مند و هدفمند بودن نظام آفرینش و صفات توانمندیها و تعالی کمالات خداوند علیم و حکیم و با درایت مربوط می شود.
2- نظریات و رهنمودهای آیات هفتم تا یازدهم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ" إ ِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾ كه آنچه به شما (درباره قيامت) وعده داده ميشود به وقوع ميپيوندد. (۷) فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾ در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند، (۸) وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾ و (كواكب) آسمان از هم بشكافند، (۹) وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾ و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند. (۱۰) وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾ و در آن هنگام كه براي پيامبران (به منظور اداء شهادت) تعيين وقت شود. (۱۱))"، دلالت دارد بر نظریات فوق دارد، اینکه خداوند برای بیان حقایق واقعۀ قیامت به نظام هدفمند آفرینش فرشتگان قسم یاد نمود است تا موارد فوق را بیان نماید: 1- آنچه در مورد قیامت توسط خداوند وعده داده شده است حقیقتِ غیر قابل انکار دارد و حتما به وقوع می پیوندد، پس لازم است انسانها نگرشها و نیّات و گفتار و رفتار و اعمالشان بر اساس دینِ خاتم الانبیاء و امامان معصوم سلام الله علیهم، توحیدی باشد و موحد باشند و هرگز از دین توحیدی خداوند تخطی ننمایند و تلاششان در زندگی چنین باشد و اگر اشتباه یا اشتباهاتی داشتند توبه نمایند و از خداوند عذرخواهی نمایند و تسبیح خداوند گویند و به دین خداوند عمل داشته باشند و امید داشته باشند که مورد مغفرت خداوند و حجتهای معصوم خداوند قرار گیرند. 2- در واقعۀ قیامت این اتفاقات بزرگ واقع می شود: 1- در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند. 2- و ( كواكب ) آسمان از هم بشكافند. 3- در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند.
4- و در آن هنگام كه براي پيامبران (به منظور اداء شهادت) تعيين وقت شود.
- امتها باید بطور جدی نصایح پیامبران زمان خود را با آگاهی و دانائی بپذیرند و نظامهای تعلیم و تربیّت باید بر اساس حقایق آخرین دین امتها تبیین و تنظیم گردد و پیامبران می توانند امت خود را شفاعت نمایند و یا در رابطه با عصیان و انکار و کجروی امتهایشان در نزد خداوند شکایت نمایند.
- امتها بطور جدی باید خود تحقیق نمایند که آخرین دین و پیامبر خداوند کدام است و به تعالی دین حضرت محمد سلام الله علیه که خاتم الانبیاء هستند و "دین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که عالم و دانشمند اسلامیست و از نسلش یازده امام متولد شده است" و دین دوازده امامی که به تعالی برای توانمند نمودن مردم و حاکمیّتهای جهان نقش آفرینی نموده و می نمایند تا انسانها به تعالی دینِ خداوند ایفای نقش و بندگی خداوند خالق هستی بخش، را بپذیرند و از آنها به تعالی آگاهی و دانائی اطاعت نمایند چون خداوند در روز قیامت انسانها را بر اساس پیامبر دوره خود بازخواست می نماید و به افکار و اعمال انسانها رسیدگی می نماید. "که دین این دوره از زمان مطابق دین حضرت محمد سلام الله علیه می باشد."
- موضوع آیات هفتم تا یازدهم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با حتمی بودن و چگونگی قیامت و وقایع و برنامه های قیامت می باشد و از نظر اصول اعتقادی اسلام به اصل معاد و قیامت مربوط می شود.
- نظریات و رهنمودهای آیات دوازدهم تا پانزدهم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ"(لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾ اين امر براي چه روزي به تاءخير افتاده ؟ (۱۲) لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾ براي روز جدائي (حق از باطل). (۱۳) وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾ تو چه ميداني روز جدائي چيست ؟ (۱۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۵﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۱۵))"، دلالت دارد بر اینکه آیات دوازدهم تا پانزدهم سوره مرسلات کتاب قرآن گواه نظریات فوق است: 1- دلیل عقب افتادن قیامت ایجاد فصل و زمانی هست که حق از باطل مجزا و جدا می شود، به این معنی که در تاریخ حیات انسانها زمانی از تاریخ می رسد که حق پیروز می شود و باطل پایان پیدا می نماید و این زمان قبل از فرا رسیدن قیامت می باشد، بدین معنی که زمانی از منزهی انسانها و رُشد و تعالی اعتقادی و عقلانی و نگرشی و رفتاری انسانها مطابق صراط مستقیم دین خداوند فرا می رسد که حق از باطل متمایز و جدا و به تعالی و پاکیزه شناخته می شود، همان زمانی که در سوره تین جزء سی ام قرآن به اسم احسن تقویم ( بهترین زمان حیات انسانها ) شناخته می شود؛ این زمان دقیقاً زمان ولایت و حکومت کامل خداوند و حجت بر حق خداوند قائم آل محمد سلام الله علیه ( ولایت و حاکمیّت جهانی دوازده امام و حضرت فاطمۀ زهرا و حضرت محمد سلام الله علیهم )، می باشد. 2- دانستن اینکه روز یوم الفصل، روز جدائی حق از باطل بسیار مهم است، در اینکه انسانها بدانند که به اعجاز خداوند باطل پایان می یابد و تعبیر سوره نصر و سوره قدر و سوره کوثر و سوره حمد و آیات هشتاد و هشتاد و یک سوره اسراء ممکن می گردد و حق جایگزین باطل برای همیشه می شود و حق با خداوند و قائم آل محمد سلام الله علیه می باشد. 3- وای بر احوال کسانی که بخواهند آیات حق خداوند که برای هدایت انسانها نازل شده است را تکذیب نمایند، بخصوص که این آیات پیشگوئیهای معجزه آسائی است که از طرف خداوند که دوستدار مخلوقاتش بخصوص انسانهاست، نازل نموده است تا بندگانش منتظر یوم الفصل باشند و در موقع ظهور امام زمان حضرت مهدی موعود سلام الله علیه از ایشان و صراط مستقیم دینشان با آگاهی کامل پیروی نمایند. 4- حادثه ظهور امام زمان حضرت مهدی موعود سلام الله علیه قائم آل محمد سلام الله علیه و احسن تقویم حکومت الله و حجت بر حقش قائم آل محمد بر جهانیان قابل تکذیب و انکار نیست و چنین زمانی به حول قوه الهی و اعجاز توانمندیهای معجزه آسای خداوند در پیش روی همۀ مردم جهانیان می باشد. که البته در این زمان حضرت عیسی سلام الله علیه و بعضی از پیامبران خداوند به عنوان یاران حضرت مهدی سلام الله علیه حضرت را در حکومت جهانیشان به تعالی و کمالات بی نظیر یاری می دهند. انشاء الله به حرمت حضرت محمد و آله طاهرین ( اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم ) 5- موضوع آیات دوازدهم تا پانزدهم سوره مرسلات در رابطه با زمان ظهور امام زمان حضرت مهدی سلام الله علیه می باشد و در رابطه با مشخصات اصلی آن یعنی زمان جدائی حق از باطل و تشخیص حق از باطل و تحولات متعالی معجزه آسای مربوط به زمان احسن تقویم ظهور و ولایت و حکمرانی جهانی حکومت الله و حجت بر حقش قائم آل محمد سخن گفته شده است و این دوره از حکومت احسن تقویمی قبل از برپائی قیامت ممکن می شود تا انسانها با حکومت اسلامی خداوند در جهان آشنا شوند و بدانند بهترین حکومتها حکومت خداوند و حجتهای معصومش بخصوص چهارده معصوم به امامت قائم آل محمد سلام الله علیهم می باشد.
- نظریات و رهنمودهای آیات شانزدهم تا نوزدهم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "( أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۶﴾ آيا ما اقوام (مجرم) نخستين را هلاك نكرديم ؟ (۱۶) ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ﴿۱۷﴾ سپس آخرين را به دنبال آنها ميفرستيم. (۱۷)كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿۱۸﴾ (آري) اينگونه با مجرمان رفتار ميكنيم. (۱۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۹﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۱۹))"، دلالت دارد بر اینکه آیات شانزدهم تا نوزدهم سوره مرسلات کتاب قرآن گواه نظریات فوق است: 1- مجرمان تاریخ اولیۀ بشر، به دلیل سرکشی از آیات حق خداوند و عدم پذیرش آیات الهی که توسط پیامبران آورده می شده است، به غضب الهی خداوند گرفتار شده اند، و خداوند منکران آیاتِ حقش را، هلاک نموده است و اگر در حال حاضر یا در آینده انسانها آیات حق خداوند را نپذیرند و از آیات حقِ خداوند سرکشی نمایند، آنها هم مورد غضب خداوند قرار می گیرند و هلاک می گردند. 2- وای بر احوال کسانی که آیات حقِّ خداوند را تکذیب نمایند و باور نداشته باشند. 3- موضوع آیات هفدهم تا نوزدهم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با پذیرش آیات خداوند و پرهیز از انکار آیات حق خداوند و چگونگی بر خورد خداوند با منکران آیات خداوند و مسئله غضب خداوند در رابطه با به هلاکت رساندن منکران آیات حق خداوند می باشد.
- نظریات و رهنمودهای آیات بیستم تا بیست و چهارم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ﴿۲۰﴾ آيا شما را از آبي پست و ناچيز نيافريديم ؟ (۲۰) فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ﴿۲۱﴾ سپس آن را در قرارگاهي محفوظ و آماده قرار داديم. (۲۱) إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿۲۲﴾ تا مدتي معين. (۲۲) فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿۲۳﴾ ما قدرت بر اين كار داشتيم پس ما قدرتمند خوبي هستيم (و امر معاد براي ما سهل است) (۲۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۴﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۲۴))"، دلالت دارد بر اینکه آیات بیستم تا بیست و چهارم سوره مرسلات کتاب قرآن گواه نظریات فوق است: خداوند در حقِّ انسانها کارهای عالی فوق را انجام داده است که از معجزات خداوند است: 1- انسانها از آبی ضعیف آفریده شده اند. 2- خداوند آب ضعیف نطفه را در رحمِ مادران تا مدّتی معین از آن محافظت نموده است. 3- خداوند در پرورش نطفه و جنین و محافظت آن به قدر لازم با قدرت و توانمند عمل نموده است. 4- خداوند در آفرینش و خلقت انسانها بسیار توانمند و علیم و حکیم و آینده نگر و قدرتمند است. 5- خیلی بد می شود برای کسانی که آیات حقِّ خداوند در رابطه با آفرینش و خلقت و صفات عالی خداوند می باشد و وعده قیامت و دعوت به صراط مستقیم دینِ خداوند را تکذیب نمایند. 6- لازم است انسانها در مورد آیات خلقت بیشتر تفکّر و تدبّر نمایند. 7- موضوع آیاتِ بیستم و بیست و چهارم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با آفرینش انسان و قدرتمندی و توانمندی خداوند در آفرینش انسان می باشد و دعوت به پرهیز از آیات روشن و غیر قابل انکار خداوند است.
- نظریات و رهنمودهای آیات بیست و پنجم تا بیست و هشتم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ﴿۲۵﴾ آيا زمين را مركز اجتماع انسانها قرار نداديم ؟ (۲۵) أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿۲۶﴾ هم در حال حياتشان و هم مرگشان. (۲۶) وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿۲۷﴾ و در آن كوههاي استوار و بلند قرار داديم، و آبي گوارا به شما نوشانديم. (۲۷) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۸﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۲۸))"، دلالت دارد بر اینکه آیات بیست و پنجم تا بیست و هشتم سوره مرسلات کتاب قرآن گواه نظریات فوق است: از جمله کارهای بزرگ خداوند عبارت است از: 1- خداوند زمین را مرکز اجتماع انسانها در حیات و مرگ قرار داد. 2- خداوند در زمین کوههای بلند و استوار قرار داد و در زمین آبی گوارا به انسانها نوشاند. 3- در قیامت بسیار بد احوالی دارند کسانی که آیات آفرینش خداوند را می شنوند و می بینند و در عین حال آیات و رهنمودهای خداوند را انکار و تکذیب می کنند. 4- لازم است در زمینه معرفی آیات خداوند در نظام تعلیم و تربیّت و فرهنگ سازی همراه با آیات کتاب قرآن، بیشتر کار شود تا انسانها جزءِ تکذیب کنندگان آیات بر حقِّ خداوند نباشند. 5- موضوع آیات بیست و پنجم تا بیست و هشتم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با عظمت آفرینش و خلقت انسانها در زمین و اجتماع و حیات و مرگشان و استواری و بلندی کوهها در زمین و نوشاندن آب گوارا به انسانهاست و بر پرهیز از انکار آیات قرآن توسط انسانها و آنان که باید خداوند را عبادت نمایند تأکید دارد.
- نظریات و رهنمودهای آیات بیست و نهم تا سی و چهارم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۲۹﴾ (و در آن روز به آنها گفته ميشود) بيدرنگ برويد به سوي همان چيزي كه پيوسته آنرا انكار ميكرديد! (۲۹) انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿۳۰﴾ برويد به سوي سايه سه شاخه (دودهاي خفقان بار آتش!). (۳۰) لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ﴿۳۱﴾ سايه اي كه نه آرام بخش است، و نه از شعله هاي آتش جلوگيري ميكند! (۳۱) إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ﴿۳۲﴾ جرقه هائي از خود پرتاب ميكند مانند يك كاخ! (۳۲)كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿۳۳﴾ گوئي (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد رنگي هستند (كه به هر سو پراكنده ميشوند). (۳۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۴﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۳۴))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- انکار آیات بر حقِّ خداوند در آفرینش و خلقت و وعده های خداوند موجب می شود که انسانها جهنمی شوند و در قیامت به آنها چنین گفته شود: 1- بيدرنگ برويد به سوي همان چيزي كه پيوسته آنرا انكار ميكرديد! 2- برويد به سوي سايه سه شاخه (دودهاي خفقان بار آتش!). 3- سايه اي كه نه آرام بخش است، و نه از شعله هاي آتش جلوگيري ميكند! 4 - جرقه هائي از خود پرتاب ميكند مانند يك كاخ! 5- گوئي (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد رنگي هستند (كه به هر سو پراكنده ميشوند). 6- واي در آن روز بر تكذيب كنندگان.
2- در قیامت بسیار بد است بر احوال انسانهائی که آیات خداوند را تکذیب می نمایند. "آیاتی که از روی دوستداری انسانها و کسانی که باید خداوند را عبادت نمایند نازل شده است و آیات خدا بر ای هدایت انسانها و نجات انسانها از جهنم است" 3- موضوع آیات بیست و نهم تا سی و چهارم در رابطه با صحبتها و وقایعی است که "برای تکذیب کنندگان حقایق آیات قرآن و آیات آفرینش خداوند است" پیش می آید، بطوری که خداوند با آیات بشارت و نذیرش خواسته است انسانها را از جهنمی شدن باز دارد.
- نظریات و رهنمودهای آیات سی و پنجم تا سی و هفتم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ﴿۳۵﴾ امروز روزي است كه سخن نميگويند (و قادر بر دفاع از خويش نيستند). (۳۵) وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ﴿۳۶﴾ و به آنها اجازه داده نميشود كه عذر خواهي كنند. (۳۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۷﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۳۷))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- از مشخصّات روز قیامت عبارت است از اینکه: 1- قیامت روزی است که انسانها سخن نمی گویند و قادر به دفاع از خودشان نمی باشند. 2- قیامت روزیست که اجازۀ اعتراض داده نمی شود.
2- انسانها باید در دنیای کنونی که زندگی می نمایند می توانند از اشتباهات و گناهانشان از خداوند توبه نمایند و عذرخواهی نمایند و از خداوند آمرزش خواهند و انجام کارهای خوب و اطاعت و عمل به دستورات صراط مستقیم دین خداوند اسلام، امید بخشش خداوند شفاعت حجتهای معصوم خداوند را داشته باشند. 3- در قیامت بسیار بد احوال کسانی هست که در دنیا آیاتِ بر حقِ خداوند را انکار نموده و یا نمایند و عذرخواهی از خداوند ننموده و ننمایند و دستورات خداوند و حجتهای معصوم خداوند بخصوص چهارده معصوم از جمله قائم آل محمد سلام الله علیهم را اطاعت ننموده و ننمایند. 4- موضوع آیات سی و پنجم تا سی و هفتم سوره مرسلاتِ کتابِ قرآن، وقایع قیامت است و از نظر اصول اعتقادی جزء اصل معاد و قیامت می باشد و از آیات انذار و نهی از منکر خداوند می باشد.
- نظریات و رهنمودهای آیات سی و هشتم تا چهلم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "( هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿۳۸﴾ امروز همان روز جدائي (حق از باطل) است كه شما و پيشينيان را در آن جمع كرده ايم. (۳۸) فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿۳۹﴾ اگر چاره اي در برابر من (براي فرار از چنگال مجازات) داريد انجام دهيد. (۳۹) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۰﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۰))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- در آیات سی و هشتم و سی و نهم سوره مرسلات از جمله ویژگیهای روز قیامت عبارت است از: 1- روز قیامت هم روز جدائی افرادی هستند که به راه حق رفتند و روز جدائی کسانی است که به راه باطل رفته اند، در واقع روز قیامت روز و فصلِ نتیجه اعمال انسانها می باشد. 2- در روز قیامت انسانها نمی توانند از عدالت حسابرسی خداوند به اعمال فرار نمایند و به اعمال همه انسانها رسیدگی می شود، پس تا انسانها در دنیا هستند باید به صراط مستقیم دین حضرت محمد سلام الله علیه که خاتم المرسلین است و دوازده امام معصومی که مروج دین حضرت محمد هستند، عمل نمایند. 3- در قیامت بسیار بد است به حال آنان که اعمال و نگرشها و گفتار خود و حاکمیّتهای خود را، در دنیای کنونی به تعالی و نیکوکاری و عمل به رهنمودهای خداوند در صراط مستقیم دینِ خداوند و چهارده معصوم سلام الله علیهم میزان ننموده اند. 4- آیات سی و هشتم تا چهلم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با قیامت می باشد و از نظر اصول اعتقادی دین اسلام به اصل معاد مربوط می شود و خداوند بدینوسیله نهی از منکر نموده است و از آیات نذیر و بازدارنده به انحراف و غفلت از دین اسلام می باشد.
- نظریات و رهنمودهای آیات چهل و یکم تا چهلم و پنجم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "( إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿۴۱﴾ افراد با تقوي در سايه هاي (درختان بهشتي) و در ميان چشمه ها قرار دارند. (۴۱) وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۴۲﴾ و ميوه هائي از آنچه مايل باشند. (۴۲) كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾ بخوريد و بنوشيد گوارا، اينها در برابر اعمالي است كه انجام ميداديد. (۴۳) إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۴۴﴾ ما اينگونه نيكوكاران را جزا ميدهيم. (۴۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۵﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۵))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- وضعیت افرادی که با تقوای الهی و پرهیزکاری از کارهائی که دین خداوند نهی نموده است، به رضایتمندی خداوند عمل می نمایند در قیامت نتیجه ای بس پسندیده دارند و وضعیتشان مانند جهنمیان نه تنها بد نخواهد بود. 2- در قیامت خداوند به نیکوکاران و آنانکه به تقوای الهی به رضایتمندی خداوند عملی شایسته نمایند، در بهشت پاداشی پسندیده عطا می نماید. 3- از جمله پاداشهای افراد متقی که به رضایتمندی خداوند عمل نموده اند عبارت است از: 1- افراد با تقوي در سايه هاي (درختان بهشتي) و در ميان چشمه ها قرار دارند. 2- بهشتیان ميوه هائي از آنچه مايل باشند، به آنها عطا می شود. 3- به بهشتیان گفته می شود: بخوريد و بنوشيد گوارا، اينها در برابر اعمالي است كه انجام ميداديد. 4- در قیامت بسیار بد است بر حال آنانکه با وجود تذکرّات خداوند باز به گناه روی می آورند و آیات حقِّ خداوند را تکذیب و انکار می نمایند و از رهنمودها و نظریات خداوند و حجتهای معصومش اطاعت نمی نمایند. 5- موضوع آیات چهل و یکم تا چهل و پنجم در رابطه با پاداش افراد متقی که به رضایتمندی خداوند عمل نموده اند و می نمایند و همچنین نهی از انجام انکار آیات خداوند می باشد و از نظر اصول دین اسلام به اصل معاد و قیامت مربوط می شود و از نظر احکام دین امر به معروف و نهی از منکر می باشد و جزء آیات بشارت و انذار است.
- نظریات و رهنمودهای آیات چهل و ششم و چهل و هفتم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ﴿۴۶﴾ (در مقابل، به مجرمان گفته ميشود) بخوريد و بهره گيريد در اين مدت كم ( ولي بدانيد عذاب الهي در انتظار شما است) چرا كه شما مجرميد. (۴۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۷﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۷))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- خداوند در دنیا به تکذیب کنندگان رهنمودها و آیات خداوند مدتی فرصت داده است تا بلکه آنها به صراط مستقیم دین خداوند رهنمون شوند و برای همین از نعمتهائی که به همه داده است مجرمان و انکار کنندگان دین خداوند را هم بهره مند نموده است، انشاء الله که با عنایت خداوند به صراط مستقیم هدایت شوند و از ظلمت و تاریکیها و طاغوتها نجات یابند و به صراط مستقیم هدایت شوند و جزء مجرمان و انکار کنندگان دین خداوند و مخلوقات خداوند نباشند و به اوامر خداوند و رهنمودهای دین خداوند و حجتهای معصوم خداوند به تعالی و رُشد و منزهی از عیبها و نقصها عمل نمایند. 2- در قیامت بسیار بد است حال کسانی که از فرصتی که خداوند در دنیای کنونی در اختیارشان قرار داده استفاده به بندگی نمودن خداوند ننمایند و به انحراف از دین خداوند به نافرمانی از دستورات خداوند بپردازند.. 3- موضوع آیات چهل و ششم و چهل و هفتم سوره مرسلات کتاب قرآن در رابطه با فرصت داده شده برای تکذیب کنندگان آیات خداوند است که خداوند از روی صفت دوستداری انسانها و مخلوقاتی که باید بندگیش نمایند برای اینکه به صراط مستقیم برگردند و به صراط مستقیمِ دینِ خداوند و حجتهای معصومش هدایت شوند و توبه نمایند فرصتی در دنیای کنونی در اختیار آنها قرار داده است تا از آن بهینه استفاده نمایند و دنیای آخرت خود را با بندگی نمودنِ خداوند آباد نمایند و بهشت را برای خود ذخیره نمایند و از نظر اصول دین در رابطه با اصل توحید و نبوت و امامت و عدل است و از نظر احکام دین در رابطه با نهی از منکر و پرهیز از تکذیب آیات خداوند است.
- نظریات و رهنمودهای آیات چهل و هشتم و چهل و نهم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ﴿۴۸﴾ و هنگامي كه به آنها گفته شود ركوع كنيد ركوع نميكنند. (۴۸)وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۹﴾ واي در آن روز بر تكذيب كنندگان. (۴۹))"، دلالت دارد بر: 1- باید فرمان خداوند را در رابطه با فرائض از جمله رکوع در برابر خداوند و ارکان نماز و تعظیم و ذکر زبان و عمل را، به درستی انجام داد. 2- اشاره به اطاعت نمودن از امیر المؤمنان حضرت علی سلام الله علیه و حجتهای معصوم خداوند چهارده معصوم دارد، که باید از آنان اطاعت شود. 30 در قیامت بسیار بد است حال انسانهائی که تکذیب کنندگان فرمانها و رهنمودهای خداوند در دنیا هستند و در این دنیا انسانهائی که آیات خداوند را تکذیب می نمایند فرصت طاعت و عبادت خداوند را از دست می دهند و در دنیای دیگر بخاطر نافرمانی از اطاعت خداوند و پرهیز از انکار آیات خداوند و همچنین کجروی از صراط مستقیم دینِ خداوند دچار عذاب جهنم می گردند و در آن دنیا دیگر جائی برای گله و شکایت و اعتراض باقی نمی ماند، پس باید انسانها در این دنیا به اطاعت از خداوند بپردازند و به تعالی در اطاعت از رهنمودهای دین خداوند و یاری دینِ خداوند تلاشی شایسته داشته باشند، تا در هر دو دنیا سعادتمند شوند. 3- موضوع آیات چهل هشتم و چهل و نهم سوره مرسلات در رابطه با اطاعت از فرائض خداوند از جمله رکوع و اطاعت از امام و پیشوای معصوم رکوع کننده می باشد و همچنین در رابطه با نهی از انکار آیات و رهنمودها و فرامینِ خداوند می باشد و از نظر اصول دین اسلام به توحید و امامت مربوط می شود و از نظر احکام به انجام فرضه رکوع در نماز و یا بعد از خواندن آیه مربوط می شود. ( امکان دارد در قرائت آیه چهل و هشتم سوره مرسلات کتاب قرآن فریضه رکوع مستحب و یا واجب لازم باشد، باید از مراجع دینی و امام معصوم پرسیده شود.)
- نظریات و رهنمودهای آیات پنجاهم سوره مرسلات کتاب قرآن در عبارتهایِ "(فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۰﴾ (اگر آنها به اين قرآن ايمان نميآورند) پس به كدام سخن بعد از آن ايمان ميآورند. (۵۰))"، دلالت دارد بر اینکه: 1- خداوند نیازی به عمل انسانها به صراط مستقیم دین خدا و مؤمن شدن ندارد و ملائک و فرشتگانی دارد که هر گاه خداوند بخواهند، به شعف دل و سرعت و سبقت گرفتن از هم فرمان خداوند و خواست و انتظارات خداوند را اطاعت می نمایند، اما ادب مخلوق ایجاب می کند تا انتظارات خالق خود را به ادب و معرفت و منزهی و تعالی و رُشد به کمالات مطابق خواست خداوند و حجتهای معصومش انجام دهد. 2- انسانها هستند که نیازمند اطاعت از خداوند هستند و خداوند با آیات بشیر و نذیرش از روی دوستداری انسان اراده نموده است با آگاه نمودن انسانها و ترغیب انسانها، آنها را به اطاعت به اوامر و رهنمودهای الهی و حجت بر حق خداوند قائم آل محمد و حجتهای معصوم خداوند سلام الله علیهم ترغیب نماید و از انکار و تکذیب آیات خداوند باز دارد. 3- اگر انسانها به خلقتهای خداوند که مخلوقاتِ خداوند دانا و توانا و خلاق است، ننگرند و اندیشه ننمایند و آیات خداوند را نشنوند و نبینند و تأمل و تفکر ننمایند و نپذیرند، پس به کدام سخن به جز سخن بی نظیر و ارزشمند خداوند که دوستدار مخلوقات و انسانهاست، می خواهند ایمان بیاورند.
- خداوند از روی شعف و دوستداری انسانها مکرر انسانها را به تأمل و پذیرش آیات حق الهی دعوت نموده است و از انجام گناه و تکذیب و انکار آیات حق خداوند نهی نموده است و بوسیلۀ کتاب آسمانی قرآن و دعوتِ پیامبر اکرم حضرت محمد سلام الله علیه و دیگر حجتهای معصومش دوازده امام سلام الله علیهم و بانوی بزرگ دو جهان خانم فاطمۀ زهرا سلام الله علیها مردم را به دین خداوند دعوت نموده اند و لازم است که با خواندن نظریات خداوند در قران و حجتهای معصومش بالاخص چهارده معصوم با پذیرش دین مبین اسلام به تعالی و شایستگی همۀ مردم جهان عمل نمایند و منتظر ظهور حضرت مهدی سلام الله علیهم که یکی از یارانش حضرت عیسی سلام الله علیهم می باشد، و با ایشان ظهور خواهند نمود، باشند و در زمان ظهور حضرت حجت ابن الحسن قائم آل محمد سلام الله علیهم از ایشان اطاعت نمایند.
- نظریات بزرگان جهان در رابطه با آیات سوره مرسلات کتاب قرآن
- أمیرالمومنین (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمَّا أَحَبَّ أَنْ یَخْلُقَ خَلْقاً بِیَدِهِ وَ ذَلِکَ بَعْدَ مَا مَضَی مِنَ الْجِنِّ وَ النَّسْنَاسِ فِی الْأَرْض ... قَالَ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ: یَا مَلَائِکَتِی إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أَخْلُقَ خَلْقاً بِیَدِی أَجْعَلُ ذُرِّیَّتَهُ أَنْبِیَاءَ مُرْسَلِینَ وَ عِبَاداً صَالِحِینَ وَ أَئِمَّهًًْ مُهْتَدِینَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِی عَلَی خَلْقِی فِی أَرْضِی یَنْهَوْنَهُمْ عَنْ مَعَاصِیَّ وَ یُنْذِرُونَهُمْ عَذَابِی وَ یَهْدُونَهُمْ إِلَی طَاعَتِی وَ یَسْلُکُونَ بِهِمْ طَرِیقَ سَبِیلِی وَ أَجْعَلُهُمْ حُجَّهًًْ لِی عُذْراً أَوْ نُذْراً. امام علی (علیه السلام): چون خدا تبارک و تعالی پس از هفت هزار سال از گذشت جن و نسناس در زمین، خواست به دست خود آفریدهای آفریند ... خداوند جلّ جلاله فرمود: «ای فرشتههایم! من چیزی میدانم که شما نمیدانید، من میخواهم به دست خود آفریدهای سازم که نژادش را پیغمبرانی مرسل، بندگانی خوب و امامانی رهبر نمایم. و آنان را خلفای خود در زمین قرار دهم تا از گناهان باز دارند و به اطاعتم وادارند، و به راهم هدایت کنند. و آنان را برای عذر خواهی و بیم و انذار حجّت خود کنم. بحارالأنوار، ج۵۸، ص۲۹۸
- الباقر (علیه السلام): فی قوله: فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ فَطُمُوسُهَا ذَهَابُ ضَوْئِهَا. امام باقر (علیه السلام): منظور از فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ؛ طمس به معنی از بین رفتن نور آن است. القمی، ج۲، ص۴۰۱/ نورالثقلین
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): عَنْ عَبْدِ اللَّهِبْنِسَلَامٍ مَوْلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ: سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): ... فَیَأْمُرُهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنْ تَنْفُخَ فِی وُجُوهِ الْخَلَائِقِ نَفْخَهًًْ فَتَنْفُخُ فَمِنْ شِدَّهًِْ نَفْخَتِهَا تَنْقَطِعُ السَّمَاءُ وَ تَنْطَمِسُ النُّجُومُ وَ تَجْمُدُ الْبِحَارُ وَ تَزُولُ الْجِبَالُ وَ تُظْلِمُ الْأَبْصَارُ وَ تَضَعُ الْحَوَامِلُ حَمْلَهَا وَ یَشِیبُ الْوِلْدَانُ مِنْ هَوْلِهَا یَوْمَ الْقِیَامَهًْ. پیامبر (صلی الله علیه و آله): خدای عزّوجلّ آن (فلق) را فرمان دهد که بر روی خلائق اندکی بدمد؛ پس میدمد. از شدّت دمیدنش آسمان بریده و پاره میشود و ستارگان ناپدید میشوند و دریاها فشرده و بسته و کوهها نیست و نابود و دیدهها تار میگردند و زنان آبستن بار خود را بر زمین میگذارند و بچّه را میاندازند و بچّگان از ترس آن در روز قیامت پیر میشوند. التوحید، ص۳۹۱/ نورالثقلین
- الکاظم (علیه السلام): کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ مَنْ أَجْرَمَ إِلَی آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) وَ رَکِبَ مِنْ وَصِیِّهِ مَا رَکِب. امام کاظم (علیه السلام): کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ؛ یعنی همین کار را نسبت به کسانی که در مورد آل محمّد (صلی الله علیه و آله) خیانت روا داشتند و نسبت به وحی او آن کارها را نمودند، انجام خواهیم داد. الکافی، ج۱، ص۴۳۴/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۰/ المناقب، ج۳، ص۳۹
- الرّضا (علیه السلام): کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ مِنْ بَنِیأُمَیَّهًْ. امام رضا (علیه السلام): کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ یعنی از بنیامیّه. بحارالأنوار، ج۳۰، ص۲۶۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۲۹
- الرّضا (علیه السلام): وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ بِأَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام). امام رضا (علیه السلام): وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ؛ کسانی هستند که امیرالمؤمنین و امامان معصوم (علیهم السلام) را تکذیب کردند. بحارالأنوار، ج۳۰، ص۲۶۲
- الکاظم (علیه السلام): وَیْلٌ لِلْمُکَذِّبِینَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) بِمَا أَوْحَیْتُ إِلَیْکَ مِنْ وَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام). امام کاظم (علیه السلام): ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! وای بر تکذیبکنندگان، نسبت به آنچه به تو از ولایت علیّبنابیطالب (علیه السلام) وحی کردم. تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۰
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نُطْفَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ فَجَعَلَهُ فِی قَرارٍ مَکِینٍ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ فَقَدَّرَهُ فَنِعْمَ الْقَادِرُ رَبُّ الْعَالَمِینَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ النُّطْفَهًَْ تَثْبُتُ فِی الرَّحِمِ أَرْبَعِینَ یَوْماً نُطْفَهًًْ ثُمَّ یَصِیرُ عَلَقَهًًْ أَرْبَعِینَ یَوْماً ثُمَّ مُضْغَهًًْ أَرْبَعِینَ یَوْماً ثُمَّ یُجْعَلُ بَعْدَهُ عَظْماً ثُمَّ یُکْسَی لَحْماً ثُمَّ یَلْبَسُ اللَّهُ بَعْدَهُ جِلْداً ثُمَّ یَنْبُتُ عَلَیْهِ شَعْراً ثُمَّ یَبْعَثُ اللَّهُ عزّوجلّ مَلَکَ الْأَرْحَامِ فَیُقَالُ لَهُ: اکْتُبْ أَجَلَهُ وَ عَمَلَهُ وَ رِزْقَهُ وَ شَقِیّاً یَکُونُ أَوْ سَعِیداً فَیَقُولُ: الْمَلَکُ یَا رَبِّ أَنَّی لِی بِعِلْمِ ذَلِکَ. فَیُقَالُ لَهُ: اسْتَمْلِ ذَلِکَ مِنْ قُرَّاءِ اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ فَیَسْتَمْلِیهِ مِنْهُمْ. پیامبر (صلی الله علیه و آله): در تفسیر امام عسکری (علیه السلام) آمده است: در قول خدای تعالی: یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نُطْفَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ فَجَعَلَهُ فِی قَرارٍ مَکِینٍ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ و اندازهاش نمودیم و چه خوش اندازه گیری است پروردگار جهانیان. و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «نطفه چهل روز در رحم بماند، و بعد چهل روز علقه میباشد و چهل روز دیگر مضغه و بعد استخوان میگردد و از آن پس گوشت میروید. سپس خدا او را پوست میپوشاند و به دنبال آن مو برمیآورد. سپس فرشته ارحام را میفرستد و به او گویند: «عمر و کار و روزیاش را بنویس و اینکه شقی است یا سعید». فرشته گوید: «از کجا اینها را میدانم»؟ به او گویند: «از قرّاء لوح محفوظ دیکته بگیر، و از آنها دیکته گیرد». بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۶۰
- أمیرالمومنین (علیه السلام): أَیُّهَا الْمَخْلُوقُ السَّوِیُّ وَ الْمُنْشَأُ الْمَرْعِیُّ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْحَامِ وَ مُضَاعَفَاتِ الْأَسْتَارِ بُدِئْتَ مِنْ سُلالَهًٍْ مِنْ طِینٍ وَ وُضِعْتَ فِی قَرارٍ مَکِینٍ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ وَ أَجَلٍ مَقْسُومٍ تَمُورُ فِی بَطْنِ أُمِّکَ جَنِیناً لَا تَحِیرُ دُعَاءً وَ لَا تَسْمَعُ نِدَاءً ثُمَّ أُخْرِجْتَ مِنْ مَقَرِّکَ إِلَی دَارٍ لَمْ تَشْهَدْهَا وَ لَمْ تَعْرِفْ سُبُلَ مَنَافِعِهَا. امام علی (علیه السلام): ای آفریدهی راست اندام و پدیدهی نگاهداری شده در تاریکیهای ارحام و در پردههایی نهاده و هر پرده بر دیگری افتاده. از آنچه از گلولای بیرون کشیده شد، آغاز شدی و در آرامگاهی برجای نهاده شدی، تا مدّتیکه دانسته است و زمانیکه قسمت شده است. در دل مادرت میجنبیدی، نه خواندن را پاسخ میتوانستی بگویی و نه آوازی را میتوانستی بشنوی. سپس از قرارگاهت بیرون کردند - و به خانهای درآوردند - که آن را ندیده بودی و راههایی که سود آن را نشناخته بودی. بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۴۷/ نهج البلاغهًْ، ص۲۳۳؛ «لاتحیر ... منافعها»
- الباقر (علیه السلام): فِی رِوَایَهًِْ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ فَطُمُوسُهَا ذَهَابُ ضَوْئِهَا- وَ أَمَّا قَوْلُهُ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ یَقُولُ مُنْتَهَی الْأَجَلِ. امام باقر (علیه السلام): إِلَی قَدَرٍ مَّعْلُومٍ؛ منظور نهایت و پایان اجل است. القمی، ج۲، ص۴۰۱
- الصّادق (علیه السلام): عَنْ حَمَّادِبْنِعِیسَی عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ یَا حَمَّادُ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ وَ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً وَ رُوِیَ أَنَّهُ دَفَنَ الشَّعْرَ وَ الظُّفُرَ. امام صادق (علیه السلام): حمّادبنعیسی از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است: آن حضرت (علیه السلام) به قبرستانها نگاه کرد و فرمود: «ای حمّاد! این کِفات مردگان است». و به خانهها نگاه کرد و فرمود: «این کِفات زندگان است». و این آیات را تلاوت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا * أَحْیَاء وَأَمْوَاتًا و روایت کرده است که منظور دفن نمودن مو و ناخن است. بحارالأنوار، ج۵۷، ص۸۱/ بحارالأنوار، ج۷۳، ص۱۲۵/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴؛ «و روی انه ... الظفر»/ معانی الأخبار، ص۳۴۲/ نورالثقلین؛ «احیاء ... الظفر»/ البرهان
- أمیرالمومنین (علیه السلام): تَفْسِیرُ عَلِیِّبْنِإِبْرَاهِیمَ، قَال نَظَرَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی رُجُوعِهِ مِنْ صِفِّینَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ أَیْ مَسَاکِنُهُمْ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی بُیُوتِ الْکُوفَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً. امام علی (علیه السلام): امیرالمؤمنین (علیه السلام) در بازگشت خود از صفّین چشمش به قبرستان افتاد و فرمود: «اینجا کِفات اموات است یعنی مساکن آنها است». بعد چشم به منازل کوفه انداخته، فرمود: «این هم کِفات زندهها است». بعد این آیه را قرائت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتا. بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴/ القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین
- أمیرالمومنین (علیه السلام): رُوِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْجَبَّانَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ. امام علی (علیه السلام): روایت شده است: [در تشییع جنازهای] امام علی (علیه السلام) به قبر نگاه کرد و فرمود: «این در برگیرنده و مرکز اجتماع مردگان است». سپس به خانهها نگاه کرد و فرمود: «این در برگیرنده و مرکز اجتماع زندهها است». بحارالأنوار، ج۵۷، ص۷۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۱۴تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۰/ البرهان
- الصّادق (علیه السلام): ٍ عَنْ عُمَرَبْنِسُفْیَانَالْجُرْجَانِیِّ رَفَعَ الْحَدِیثَ إِلَی أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَال خُلِقَتِ النَّارُ یَوْمَ الثَّلَاثَاءِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عزّوجلّ: انْطَلِقُوا إِلی ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ لا ظَلِیلٍ وَ لا یُغْنِی مِنَ اللهَب قَالَ قُلْتُ فَالْأَرْبِعَاءُ قَالَ بُنِیَتْ أَرْبَعَهًُْ أَرْکَانٍ لِلنَّارِ. امام صادق (علیه السلام): آتش در روز سهشنبه آفریده شد که خداوند میفرماید: انْطَلِقُوا إِلی ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ لا ظَلِیلٍ وَ لا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ. پرسیدم: «پس چهارشنبه چه»؟ فرمود: «در آن روز چهار رکن برای آتش ساخته شد». بحارالأنوار، ج۸، ص۳۰۷؛ نورالثقلین؛
- العسکری (علیه السلام): فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللهُ قَالَ: فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ قَدْ کُنْتُ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) بِالْوَلَایَهًِْ شَاهِداً وَ لآِلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) مُحِبّاً وَ هُوَ فِی ذَلِکَ کَاذِبٌ یَظُنُّ أَنَّ کَذِبَهُ یُنْجِیهِ فَیُقَالُ لَهُمْ: سَوْفَ نَسْتَشْهِدُ عَلَی ذَلِکَ عَلِیّاً (علیه السلام) فَتَشْهَدُ أَنْتَ یَا أَبَا الْحَسَنِ (علیه السلام) فَتَقُولُ الْجَنَّهًُْ لِأَوْلِیَائِی شَاهِدَهًٌْ وَ النَّارُ لِأَعْدَائی شَاهِدَهًْ فَمَنْ کَانَ مِنْهُمْ صَادِقاً خَرَجَتْ إِلَیْهِ رِیَاحُ الْجَنَّهًِْ وَ نَسِیمُهَا فَاحْتَمَلَتْهُ فَأَوْرَدَتْهُ إِلَی أَعْلَی غُرَفِهَا وَ أَحَلَّتْهُ دَارَ الْمُقَامَهًِْ مِنْ فَضْلِ رَبِّهِ لَا یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَ لَا یَمَسُّهُمْ فِیهَا لُغُوبٌ فَمَنْ کَانَ مِنْهُمْ کَاذِباً جَاءَتْهُ سَمُومُ النَّارِ وَ حَمِیمُهَا وَ ظِلُّهَا الَّذِی هُوَ ثَلَاثُ شُعَبٍ لا ظَلِیلٍ وَ لا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ فَتَحْمِلُهُ وَ تَرْفَعُهُ فِی الْهَوَاءِ وَ تُورِدُهُ نَارَ جَهَنَّم. امام عسکری (علیه السلام): و هنگامیکه به آنها گفته شود: به آنچه خداوند نازل فرموده، ایمان بیاورید! فرمود: «بعضی از آنها [در روز قیامت] میگویند: من (در دنیا) گواه بر ولایت علی (علیه السلام) و دوستدار آل محمّد (علیهم السلام) بودم، درحالیکه دروغ میگوید و گمان میکند که دروغش او را نجات میدهد. به آنها گفته میشود: «از علی (علیه السلام) بر آن گواهی خواهیم خواست». (سپس به علی (علیه السلام) گفته میشود:) «ای اباالحسن (علیه السلام)! آیا تو گواهی میدهی»؟ میفرماید: «بهشت گواه برای دوستانم و آتش گواه برای دشمنانم است»؛ پس هرکس از آنها راستگو باشد، بوی بهشت و نسیم آن بهسوی او بیاید و او را ببرد و در بالاترین طبقاتش وارد نماید، با فضل پروردگارش او را در سرای اقامت [جاویدان] جای دهد که نه در آن رنجی به آنها میرسد و نه سستی و واماندگی و هرکس از آنها دروغگو باشد، بادهای کشندهی آتش و آب سوزان آن و سایهی جهنّم که سه شاخه [از دودهای خفقان بار و آتشزا] است! سایهای که نه آرامبخش است و نه ازشعلههای آتش جلوگیری میکند! به سراغش بیاید سپس او را حمل میکند و در هوا بلند میکند و او را وارد آتش جهنّم میکند. بحارالأنوار، ج۸، ص۱۶۶
- الباقر (علیه السلام): أَبِیالْجَارُودِ عَنْ أَبِیجَعْفَرٍ (علیه السلام) أَنَّهُ إِذَا اسْتَوَی أَهْلُ النَّارِ إِلَی النَّارِ لِیُنْطَلَقَ بِهِمْ قَبْلَ أَنْ یَدْخُلُوا النَّارَ فَقِیلَ لَهُمُ: ادْخُلُوا إِلی ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ مِنْ دُخَانِ النَّارِ فَیَحْسَبُونَ أَنَّهَا الْجَنَّهًُْ ثُمَّ یَدْخُلُونَ النَّارَ أَفْوَاجاً. امام باقر (علیه السلام): وقتی اهل آتش بهسوی آتش روند، قبل از آنکه وارد آتش شوند، آنها را میبرند و به آنها گفته میشود: وارد شوید بهسوی سایهای سه شاخه [از دودهای خفقانبار و آتشزا] که از دود آتش است؛ پس آنها خیال میکنند که آن بهشت است [و در آن وارد میشوند]. سپس گروهگروه وارد آتش میشوند. بحارالأنوار، ج۸، ص۱۲۴/ نورالثقلین
- الصّادق (علیه السلام): عَنْ حَمَّادِبْنِعُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) یَقُولُ فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: وَلا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ فَقَالَ اللَّهُ أَجَلُّ وَ أَعْدَلُ وَ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ یَکُونَ لِعَبْدِهِ عُذْرٌ لَا یَدَعُهُ یَعْتَذِرُ بِهِ وَ لَکِنَّهُ فُلِجَ فَلَمْ یَکُنْ لَهُ عُذْرٌ. امام صادق (علیه السلام): حمّادبنعثمان گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که دربارهی این آیه: وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ، فرمود: «خداوند منزّه است از اینکه بندهی وی عذری داشته باشد و به وی اجازهی معذرتخواهی ندهد، بلکه بنده زمینگیر شده است و دیگر عذری ندارد». الکافی، ج۸، ص۱۷۸/ نورالثقلین/ البرهان
- أمیرالمومنین (علیه السلام): عَنْ شُرَیْحٍالْقَاضِی عَنْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی خُطْبَهًٍْ طَوِیلَهًٍْ قَال جُعِلَ یَوْمُ الْحَشْرِ یَوْمَ الْعَرْضِ وَ السُّؤَالِ وَ الْحِبَاءِ وَ النَّکَالِ یَوْمَ تُقَلَّبُ إِلَیْهِ أَعْمَالُ الْأَنَامِ وَ تُحْصَی فِیهِ جَمِیعُ الْآثَامِ ... وَ لا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَتَکَلَّمُونَ وَ لَا یُقْبَلُ مِنْهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ. امام علی (علیه السلام): روز قیامت روز عرض و پرستش قرار داده شده، روز نزدیک شدن به مجازات، روز برگرداندن عملها است به سوی خدا. در آن روز همهی گناهان شمرده میشود ... اجازهی سخن گفتن به آنان داده نمیشود، پوزش از آنان پذیرفته نمیگردد. بحارالأنوار، ج۷، ص۹۸
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): فَسَلِّمْ لِأَمْرِ رَبِّکَ تُطْعَمْ فِی الْآخِرَهًِْ إِنْ قَبِلْتَ وَ صَدَّقْتَ وَ إِنْ کَذَّبْتَ وَ جَحَدْتَ فَ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ. پیامبر (صلی الله علیه و آله): تسلیم امر پروردگارت باش. اگر قبول کردی و تصدیق نمودی، در آخرت اطعام میشوی و اگر تکذیب کردی و انکار نمودی، وای در آن روز بر تکذیب کنندگان! بحارالأنوار، ج۳۹، ص۱۱۹
- الکاظم (علیه السلام): عَنْ مُحَمَّدِبْنِالْفُضَیْلِ عَنْ أَبِیالْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) قَال قُلْتُ لأَبِیالْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) ... إِنَّ الْمُتَّقِینَ قَالَ: نَحْنُ وَ اللَّهِ وَ شِیعَتُنَا لَیْسَ عَلَی مِلَّهًِْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) غَیْرُنَا وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْهَا بُرَآء.
- امام کاظم (علیه السلام): محمّدبنفضیل گوید: به امام کاظم (علیه السلام) گفتم: ... سخن خدای عزّوجلّ: إِنَّ الْمُتَّقِینَ؛ فرمود: «به خدا! ما هستیم و شیعیان ما، جز ما کسی آئین ابراهیم (علیه السلام) را ندارد و مردم دیگر از آن برکنارند». الکافی، ج۱، ص۴۳۴/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۱/ نورالثقلین
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): إِنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) وَ شِیعَتَهُ فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ إِلَی قَوْلِهِ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ بِهَذَا. پیامبر (صلی الله علیه و آله): علی (علیه السلام) و شیعیانش در سایههای [درختان بهشتی] و در میان چشمهها قرار دارند ... وای در آن روز بر تکذیبکنندگان (به این مطلب) بحارالأنوار، ج۳۹، ص۱۱۹
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): عَنِ النَّبِی (صلی الله علیه و آله) أنَّه قَالَ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) فِی حَدیِثٍ و الْمُجْرِمُونَ هُمُ الْمُنْکِرُونَ لِوَلَایَتِک. پیامبر (صلی الله علیه و آله): پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود: «یا علی (علیه السلام)! مجرمین در این آیه کسانی هستند که منکر ولایت تواند». بحرالعرفان، ج۱۶، ص۲۷۳
- الباقر (علیه السلام): عَنْ أَبِی حَمْزَهًَْ الثُّمَالِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لا یَرْکَعُونَ قَالَ تَفْسِیرُهَا فِی بَاطِنِ الْقُرْآنِ وَ إِذَا قِیلَ لِلنُّصَّابِ وَ الْمُکَذِّبِینَ تَوَلَّوْا عَلِیّاً لَمْ یَفْعَلُوا لِأَنَّهُمُ الَّذِینَ سَبَقَ عَلَیْهِمْ فِی عِلْمِ اللَّهِ مِنَ الشَّقَاءِ. امام باقر (علیه السلام): ابوحمزه ثمالی گوید: از امام باقر (علیه السلام) دربارهی این آیه: وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ، پرسیدم. فرمود: «این آیه در باطن قرآن اینگونه است؛ وَ إذَا قِیلَ لِلنُّصَّابِ تَوَلّوا عَلِیّاً لایَفعَلُونَ؛ اگر به شما دشمنان گفته شود که ولایت علی (علیه السلام) را بپذیرند، سرباز میزنند. فرات الکوفی، ص۵۳۱/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۳۱؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۲؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»/ البرهان؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»
- أمیرالمومنین (علیه السلام): أَنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) کَتَبَ إِلَی مُعَاوِیَهًْ ... وَ عَلَیْنَا نَزَلَ الْکِتَابُ وَ فِینَا بُعِثَ الرَّسُولُ وَ عَلَیْنَا تُلِیَتِ الْآیَاتُ وَ نَحْنُ الْمُنْتَحِلُونَ لِلْکِتَابِ وَ الشُّهَدَاءُ عَلَیْهِ وَ الدُّعَاهًُْ إِلَیْهِ وَ الْقُوَّامُ بِهِ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ أفَغَیْرَ اللَّهِ یَا مُعَاوِیَهًُْ تَبْغِی رَبّاً أَمْ غَیْرَ کِتَابِهِ کِتَاباً. امام علی (علیه السلام): علی (علیه السلام) به معاویه نوشت: ... کتاب[قرآن] بر ما نازل شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله) در میان ما مبعوث شد و آیات [قرآن] بر ما خوانده شد و ما منسوب به کتاب، گواهان بر آن، دعوتکنندگان بهسوی آن و بهپا دارندگان آن هستیم. ای معاویه! آیا غیر خدا، پروردگاری را یا غیر کتاب او کتابی را میطلبی؟! بحارالأنوار، ج۳۳، ص۱۳۶
- دعای متناسب سوره مرسلات کتاب قرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و همچنانکه دین اسلام را بر انسانها ارزانی نمودی و با آیات حقت آنان را به صراط مستقیم دینت آشنا نمودی، چنان نما که انسانها همه در صراط مستقیم دینت همواره به تعالی و منزهی عمل نمایند و نیّات و نگرشها و افکار و عقلانیّت و اخلاق و بصیرت و فضائل و معارف و آگاهیها و دانش و توانمندیها و اعتقاداتشان مطابق صراط مستقیم دینت چنان باشد که آنان را در دو دنیای کنونی و آخرت سعادتمند و رستگار نماید.
پروردگارا! به الطاف عمیمت که جهانی با نظم و توانمندی و تعالی دانش و حکمتِ هدفمند، به تعالی تقسیم کار و مشخص بودن وظائف به تعالی آفریده ای، چنان نما که همۀ مخلوقات بالاخص انسانها قدرشناس قدر الهی و قدرشناس قدر حجتهای معصوم خداوند بخصوص چهارده معصوم سلام الله علیهم بالاخص قائم آل محمد حضرت مهدی موعود سلام الله علیهم باشند و از خداوند و حجتهای معصومت به تعالی و امانتداری و منزهی از عیبها و نقصها و کمالات و رُشد، اطاعت امر و بندگی خداوند نمایند و یاریِ حجت بر حقت امام زمان و حجتهای معصومت به قدرشناسی آنچنان به تعالی عمل نمایند که هم خالق هستی بخش و هم حجتهای معصوم از انسانها راضی باشند و هم انسانها به توفیق بندگی خداوند و یاری قائم آل محمد مهدی موعود و حجتهای معصوم خداوند سلام الله علیهم، راضی و خُرسند و سپاسگزار باشند.
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به حق فرشتگاني كه پي درپي فرستاده ميشوند و به حق فرشتگانی كه همچون تند باد حركت ميكنند و سوگند به آنها كه (ابرها را) ميگسترانند، و منتشر ميسازند و سوگند به آنها كه جدا ميكنند و سوگند به آنها كه آيات بيدار كننده (الهي) را براي اتمام حجت، يا انذار! به (انبياء) القا مينمايند، انسانها را به قدرت و توانمندیها و علم الهی خود به منزهی و آگاهی و رُشدی برسان که از اکنون که در دنیا هستند برای آخرت خود به تعالی به دستورات دینت تحت ولایت و هدایت خودت و چهارده معصوم به تعالی مطابق رضایتمندی خودت و قائم آل محمد و حجتهای معصومت به صراط مستقیم دینت همواره به تعالی عمل نمایند.
پروردگارا! به الطاف عمیمت و به عظمت حوادث آفرینشت، در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند، و (كواكب) آسمان از هم بشكافند و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند و در آن هنگام كه براي پيامبران (به منظور اداء شهادت) تعيين وقت شود و به عظمت روز فصل، روز جدائی حق از باطل و چون حق با خالق یکتای بی همتا و چهارده حجت معصوم هست و همه انبیاء یاری دهنده حجت بر حقِ خداوند قائم آل محمد سلام الله علیهم می باشند و خواهند بود، چنان نما تا که انسانها و آنها که باید فقط بندگی خالق یکتای بی همتا نمایند در دنیا کنونی از باطل جدا شوند و راه حق خالق بی همتای خود را اطاعت نمایند و از رهنمودها و نظریات خالق خود و حجتهای بر حقش بخصوص قائم آل محمد سلام الله علیهم اطاعت نمایند و آخرین دین خالق بر حق خود را یاری نمایند.
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنان نما که انسانها و آنان که باید به حق خالق هستی بخش خود را اطاعت و عبادت نمایند همیشه، حتّی لحظه ای و ذره ای از صراط مستقیم دینِ خداوند جدا نشوند تا سزاوار غضب و هلاکت خداوند نگردند.
پروردگارا! به الطاف عمیمت که انسان از آبی ضعیف و در قرار گاهی محفوظ تا مدتی معین نگهداری و به اذن خداوند آفریده شده است، به خداوندی خداوند که خداوند قدرت برپا نمودن قیامت و حسابرسی به اعمال انسانها بر اساس معیارهای دین حضرت محمد سلام الله علیه را دارد و به توان و اعجاز الهی هست که انسانها از عیبها و نقصها منزه می شوند و اعتقادات و فضائل و منزهی و نگرشها و عقلانیّت و دانائیهایشان به رُشد و تعالی می رسند و قدرت به تعالی رفتار نمودن را بر اثر توان و رحمت معجزه آسای الهی به احسن تقویم کسب می نمایند، که در قدر توان اسماء الحسنی و کن فیکون اسماء اعظمت و به تعالی تاثیرگذاری بر مخلوقاتت،چنان نما تا شیطان خجل از شیطنت و دسیسه های خود گردد و آدمیان بیش از این در معرض جهنمی شدن قرار نگیرند و وای بر حال و احوالات دو دنیای آنها نگردد.
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به حق زمینی که چنان به تعالی آفریده ای که برای زندگی و مرگ انسانها و مخلوقات کفایت می نماید و کافی می باشد و به حق زمینی که در آن كوههاي استوار و بلند قرار دادي، و آبي گوارا به مخلوقات بخصوص انسانها نوشاندی، چنان انسانها را به منزهی و تعالی و کمالات و رُشد برسان تا دین و اعتقادات و تفکرات و نگرشها و فضائل همه انسانها و خلقتها همیشه مطابق انتظارات صراط مستقیم دینِ خالق یکتای بی همتا و حجت بر حقش قائم آل محمد و حجتهای معصومت باشد، تا همه همواره از سعادتمندی و رستگار در دو دنیا بهره مند شوند و از پاداش بهشت خالق خود در قیامت برخوردار شوند.
الهی آمین یا ارحم الراحمین، به برکت و حرمت محمداٍ و آله طاهرین. اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم. اللهم عجل لولیک الفرج صاحب الزمان وجعلنا من خیر انصارهی و اعوانهی و شیعته
- فضيلت خواندن سوره مرسلات از نظر بزرگان جهان آفرینش
- امام صادق(ع)فرمود:«كسي كه سوره مرسلات را بخواند بينديشد و عمل كند خداوند او را با پيامبر آشنا و همجوار مي سازد». مجمع البيان، جلد 10، ص 414.
- الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَ: وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً عَرَّفَ اللَّهُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).
امام صادق (علیه السلام): هرکس سورهی وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا را بخواند، خداوند وی را با محمّد (صلی الله علیه و آله) آشنا میکند. بحارالأنوار، ج۸۹، ص۳۱۹/ نورالثقلین.
- الرّسول (صلی الله علیه و آله): مَنْ قَرَأَ: وَ الْمُرْسَلَاتِ فَبَلَغَ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ فَلْیَقُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله ): هرکس [سورهی] وَ الْمُرْسَلَاتِ خواند و به [آیهی] فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ رسید، بگوید: «به خدا ایمان آوردیم». بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۱۹
- راهکارهای تعلیم و تربیّتی و فرهنگی:
1- مسئولین و عوامل تهیه محتوای تحقیقاتی و مطالعاتی پژوهشکدههای علوم انسانی و اسلامی و حوزهها و دانشگاهها مجموعه ای از آموزه های رفتارها و نگرشهائی که می تواند تعالی نگرشی و گفتاری و رفتاری را، که طبق موازین الهی و اسلامی، موجب رشد شود را، در اختیار عوامل تعلیم و تربیّت ( از جمله انتشارات و وزارت آموزش و پرورش و حوزهها و دانشگاهها و مراکز و معاونتهای فرهنگی و پرورشی و وزارت ارشاد اسلامی و مبلغین و رسانه ها)، برای نشر و ترویج و آموزش فرهنگ الهی اسلام، قرار دهند.
- عوامل مؤثر در تهیه محتوای کتابهای درسی و غیر درسی، و تولید کنندگان محتوای ادبیّات و بسترهای تبلیغاتی و لوازم التحریر و بازیها و فیلم و نمایشها و برنامه ها و مطالب رسانه ها ( رسانه ها، مطبوعات، فضای مجازی تبلیغات و بسترهای تکنولوژیهای مختلف) و مبلغین برای ارتقاء فرهنگ تعلیم و تربیّت اسلامی جامعه به آموزههای رفتارها و نگرشهائی که می تواند تعالی نگرشی و گفتاری و رفتاری را طبق موازین الهی و اسلامی محقق نماید و جامعه را در ابعاد مختلف ( اعتقادی، فضائل اخلاقی، بصیرت، معارف و دانش و مهارتها و توانمندیهای لازم زندگی)، به رشد رساند، باید متناسب با سن و به اندازه لازم هماهنگ با دیدگاههای قرآن و چهارده معصوم سلام الله علیهم، به تهیه مطالب تعلیم و تربیتی اهمیّت لازم را بدهند و به مطالب به اندازه پرداخته شود و محصولات را به جامعۀ هدف به تعالی لازم عرضه نمایند.
- طرحها و برنامه های گفتمان و برنامه ریزی با زبانهای مختلف بین المللی و مردم دنیا بطور جهانی، با محصولات متناسب و بهره مندی از همه بسترها و سازوکارها و ساختارهای تعلیم و تربیتی برای بهره مندی از ولایت خداوند و پیامبران و حجتهای عالم و دانشمند و فاضل و معصوم سلام الله علیهم نهضتی نرم افزاری و عملیاتی برای تعالی نگرشی و نفسانی به تعالی توسط همه افراد توانمندی که در نهادها و سازمانهای دولتی و بخش خصوصی نقش آفرینی می نمایند، برای نشر و ترویج فرهنگ والای الهی نقش آفرینی های مفید و مؤثر و خداپسندانه صورت پذیرد تا رنگ استثمار استعمار شرک و کفر و نفاق و استکبار و جهلها و رزیلتها و احاطه طاغوتهای مختلف از جهانیان زدوده شود و تعالی و رشد و آگاهی و علم و دانش مفید و اعتقادات و نگرشها و تفکّر و گفتار و رفتار و تمایلات و روحیات و اخلاق خداپسندانه در جهان توسعه یابد.
- الگوی سوره مرسلات در راهبردها و راهکارهای سیاستگذاریها و قانونگذاریها و قضاوتها و برنامه ریزیها
- خداوند برای اداره جهان بسترهای فراوانی آفریده است و کارهای خداوند را ملائک به تعالی رضایتمندی خداوند با شوق و شعف و اطاعت کامل وظائفشان را برای خدمت به خداوند به تعالی انجام می دهند، و انسانها باید بدانند که خداوند رهنمودهایش برای تعالی زندگی آنهاست وگرنه خداوند برای انجام وظائف بندگی نمودن خدا نیازی به انسانها ندارد و این انسانها هستند که خداوند بستر تعالی را برایشان فراهم نموده است و آنها باید با نظام مندی معقول به تعالی رضایتمندی خداوند زندگیشان ساماندهی شود و نظام مند به تعالی زندگی خود را تحت ولایت و هدایت خداوند و حجتهای معصومش به تعالی اداره نمایند تا در دو دنیا خوشبخت و سعادتمند گردند.
- علومی در قرآن به آن اشاره شده است که ضمن اینکه جلوۀ صفات عالی توانمندیها و علم و سخاوت و آینده نگری خداوند می باشد، مردم جهان نیازمند هستند آیات فوق را همراه با علوم فوق به تناسب سن تعلیم و تربیت و سن رُشد به آنها آموزش داده شود و انسانها نیازمند هستند، تا روشنگری لازم نسبت به اینکه خالق آنها با چه توانمندیهائی و با چه امکاناتی برای اداره جهان و بستر زیست انسانها و با چه برنامه هائی برای اداره جهانیان تدبیر و مدیریت شده است، آگاه شوند.
- چون انسانها در این دنیا باید زندگی آینده خود را برنامه ریزی نمایند، انسانها نیازمند هستند که در این دنیا از کودکی به تناسب سن با نظرات اسلامی آشنا شوند تا به رُشد و آگاهی و دانائی نسبت به دیدگاههای اسلامی به تعالی و درستی به اندازه لازم برسند، پس بنابراین باید سورههای قرآن و نظریات بر حق قرآنی و چهارده معصوم سلام الله علیهم برای مردم جهان با زبانهای مختلف به درستی ترجمه شود.
- خداوند در قرآن نسبت به وظائف دینی امر و نهی فرموده و با آیات بشیر و نذیرش انسانها را به تعالی و دوستداری با آیات خود آشنا نموده است و چهارده معصوم سلام الله علیهم نیز با نظریات و رهنمودهایشان انسانها را با دین خداوند آشنا نموده اند، بنابر این وظیفۀ مؤمنین است که در ترویج دین اسلام بطور فرهنگی و هنری و تبلیغات دین و مطبوعاتی و رسانه ای و در نظام تعلیم و تربیّت تلاشی شایسته و مطابق دیدگاههای معصومین سلام الله علیهم نمایند تا همواره نسلهای مختلف در جهان را به تعالی زندگی با کمالات نظریات و رهنمودهای دین اسلام آشنا نمایند و در اداره امور در جهان نظریات فوق به تعالی به کار گرفته شود.
-
- مجالس جهان و همچنین ریاست جمهوریها و اداره کنندگان امور مملکتی و مردم و قوه قضائیه و همه قوا ائم از کشوری و لشکری و همچنین ائم از مردمی و دولتی و همه انسانها نیازمند بهره مندی از دستورات و رهنمودها و نظریات خداوند و حجتهای معصومش بخصوص چهارده معصوم سلام الله علیهم می باشند تا بتوانند سعادتمندی مردم کشورشان و خانوادههایشان و اجتماعشان را ممکن نمایند و برای همین باید متناسب با سن و تخصص زندگی و کار نسبت به دیدگاههای اسلام شناخت جامعی پیدا نمایند. رسانه ها و نظام جامع تعلیم و تربیّت نقش عظیمی در یاری دین خداوند در ترویج انتظارات به حق خداوند و حجتهای معصوم خداوند به عهده دارند.
گل افشان گل محمدی