خشم منجر به تربیت نمی شود
آنها که با رفتارهای کتک و اذیّت و آزار به فرزندان و یا دانش آموزان و یا افراد خانواده و یا جامعه می خواهند کار تعلیم و تربیّت انجام شود باید بدانند که در دیدگاه اسلامی با خشم تعلیم و تربیت ممکن نمی شود. در روایتی از امام معصوم سلام الله علیه چنین آمده است:
امام على عليه السلام فرموده:
لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛
با خشم، تربيت {ممكن} نيست .
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص303 ، ح6912
برداشتها و راهبردها و راهکارهای رهنمود " خشم منجر به تربیت نمی شود."
- هر رفتاری مناسب تعلیم و تربیت نیست.
- خشم از جمله رفتارهای غیر صحیح در تاثیرگذاری تعلیم و تربیتی هست.
- کسانی که با رفتارهای نامناسب خشم می خواهند فرزندانشان یا دانش آموزان و یا افراد جامعه را تعلیم و تربیت نمایند باید بدانند خشم عامل غیر از عمل تعلیم و تربیتی است و آثار مفید تعلیم و تربیتی ندارد و می تواند عکس العملهای بدی بر روی حال و یا آینده افراد داشته باشد.
- باید پدران و مادران و عوامل مؤثر در تعلیم و تربیت با دیدگاهها و گفتارها و رفتارهای تعلیم و تربیت اسلامی بخوبی آشنا و مسلط باشند تا با استفاده از رفتارهائی ناشایسته انتظار تاثیر گذاری تعلیم و تربیتی نداشته باشند.
- جریانهای سیاسی و تعلیم و تربیتی که با خشم درتعلیم و تربیت دنیا می خواهند الگوی رفتاری را در دنیا ایجاد نمایند باید آنان را آگاه نمود که رفتار خشم نمی تواند تاثیرات تعلیم و تربیت مناسبی را دبه همراه داشته باشد.
- عوامل مؤثر در تعلیم و تربیت، وزارت آموزش و پرورش و آموزش عالی و وزارت ارشاد اسلامی، ادارات سد معبر و نیرور انتظامی و عوامل مؤثر در تادیب افراد ( زندانها ، دادگستری )، باید بدانند که از دیدگاه اسلام خشم عاملی برای تربیّت نمی باشد.
- عوامل موثر در تهیّه ادبیات و فرهنگ سازی و فیلمها و بازیها و مطبوعات و کتابها و برنامه ها و فیلمهای رسانه ها باید با دیدگاههای رفتارهای اسلامی آشنا باشند و دیدگاه اسلامی برایشان قابل پذیرش باشد از جمله باید بدانند با نشان دادن خشونت و یا قرار دادن افراد در جریان خشونت، نه تنها تربیّت شکل نمی گیرد بلکه می تواند عاملی برای تخریب تعلیم و تربیّت باشد.
گل افشان گل محمدی